مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۸۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>سرمست توام نه از می و نز افیون</p></div>
<div class="m2"><p>مجنون شده‌ام ادب مجوی از مجنون</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از جوشش من جوش کن صد جیحون</p></div>
<div class="m2"><p>وز گردش من خیره بماند گردون</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1433

رباعی شمارهٔ ۱۴۸۴

سرمست توام نه از می و نز افیون
مجنون شده ام ادب مجوی از مجنون
از جوشش من جوش کن صد جیحون
وز گردش من خیره بماند گردون

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر حالتی از سرمستی و شیدایی شاعر است. او می‌گوید که سرمست عشق تو است و این حالتی که دارد، از نوشیدنی یا مواد مخدر نیست. او خود را همچون مجنون می‌داند و از دیگران می‌خواهد که از او انتظار ادب نداشته باشند. همچنین به قدرت و تاثیر عشقش اشاره می‌کند که باعث فعالیت و شورش در وجودش شده است و حتی گردون (آسمان) را نیز متوجه خود کرده است.

رباعی شمارهٔ ۱۴۸۲

رباعی شمارهٔ ۱۴۸۳

هوش مصنوعی: من به عشق تو مسکرم و نه به خاطر نوشیدنی یا مواد مخدر، بنابراین از من توقع رفتار عاقلانه‌ای نداشته باش.

سرمست توام نه از می و نز افیون

مجنون شده‌ام ادب مجوی از مجنون

هوش مصنوعی: از جوش و خروش من چشمه‌ای پرآب بساز و از حرکت و چرخش من، آسمان در شگفتی بماند.

از جوشش من جوش کن صد جیحون

وز گردش من خیره بماند گردون

رباعی شمارهٔ ۱۴۸۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها