مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۵۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چندین به تو بر مهر و وفا بستهٔ من</p></div>
<div class="m2"><p>ای خوی تو آزردن پیوستهٔ من</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>من صبر کنم ولیک ننگت نبود</p></div>
<div class="m2"><p>یک روز تو از درد دل خستهٔ من</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1430

رباعی شمارهٔ ۱۴۵۴

چندین به تو بر مهر و وفا بسته من
ای خوی تو آزردن پیوسته من
من صبر کنم ولیک ننگت نبود
یک روز تو از درد دل خسته من

هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ عشق و وفاداری است. گوینده به محبوبش می‌گوید که او از عشق و وفای او بهره‌مند شده است، اما خود محبوب به او ظلم می‌کند و او را آزرده خاطر می‌سازد. گوینده صبر و تحمل را انتخاب کرده، اما به محبوب یادآوری می‌کند که یک روز او نیز از رنج دل خودش خسته خواهد شد.

رباعی شمارهٔ ۱۴۵۲

رباعی شمارهٔ ۱۴۵۳

هوش مصنوعی: مدت‌هاست که عشق و محبت من به تو پابند شده است، اما تو با رفتارت همیشه مرا می‌آزاری.

چندین به تو بر مهر و وفا بستهٔ من

ای خوی تو آزردن پیوستهٔ من

هوش مصنوعی: من صبر می‌کنم، اما اینکه تو یک روز از درد و دل من خسته شوی، برایت عیب نیست.

من صبر کنم ولیک ننگت نبود

یک روز تو از درد دل خستهٔ من

رباعی شمارهٔ ۱۴۵۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده