مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۴۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تو شاه دل منی و شاهی می‌کن</p></div>
<div class="m2"><p>نوشت بادا ظلم سپاهی می‌کن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بر کف داری شراب و جامی که مپرس</p></div>
<div class="m2"><p>آن را بده و تو هرچه خواهی می‌کن</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1430

رباعی شمارهٔ ۱۴۴۸

تو شاه دل منی و شاهی می کن
نوشت بادا ظلم سپاهی می کن
بر کف داری شراب و جامی که مپرس
آن را بده و تو هرچه خواهی می کن

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به محبوب خود می‌گوید که تو فرمانروای دل من هستی و هر کاری که بخواهی می‌توانی انجام دهی. همچنین به او اشاره می‌کند که شراب و جامی در دست دارد و از او می‌خواهد که آن را به او بدهد، تا در لذت‌ بردن از آن، هرچه می‌خواهد، آزاد باشد.

رباعی شمارهٔ ۱۴۴۶

رباعی شمارهٔ ۱۴۴۷

هوش مصنوعی: تو مالک و فرمانروای دل من هستی و به خاطر تو هر ظلم و ستمی را فراموش می‌کنم.

تو شاه دل منی و شاهی می‌کن

نوشت بادا ظلم سپاهی می‌کن

هوش مصنوعی: شرابی در دست داری و جامی که نیازی به پرسش نیست، فقط آن را بده و تو هر کاری می‌خواهی بکن.

بر کف داری شراب و جامی که مپرس

آن را بده و تو هرچه خواهی می‌کن

رباعی شمارهٔ ۱۴۴۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده