مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۰۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای دف تو بخوان ز دفتر مشتاقان</p></div>
<div class="m2"><p>ای کف تو بزن بر رگ خون ایشان</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ای نعرهٔ گویندهٔ جویندهٔ دل</p></div>
<div class="m2"><p>ای از نمکان ببر مرام تا نه مکان</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1426

رباعی شمارهٔ ۱۴۰۵

ای دف تو بخوان ز دفتر مشتاقان
ای کف تو بزن بر رگ خون ایشان
ای نعره گوینده جوینده دل
ای از نمکان ببر مرام تا نه مکان

هوش مصنوعی: شاعر از دف (ساز موسیقی) درخواست می‌کند تا صدای عشق و اشتیاق عاشقان را به گوش برساند. او همچنین از کف دست می‌خواهد تا بر رگ خون آنان بزند و احساسات درونشان را بیدار کند. نعره‌ی جویندگان دل را می‌خواند و خواستار این است که از فراتر از زمان و مکان به حقیقت مرام و هدف واقعی برسند.

رباعی شمارهٔ ۱۴۰۳

رباعی شمارهٔ ۱۴۰۴

هوش مصنوعی: ای دف، بیا و نغمه‌سرایی کن برای کسانی که به عشق و اشتیاق دچارند و ای کف (دست)، بیا و به رگ خون آن‌ها بزن تا شور و حال را بیشتر احساس کنند.

ای دف تو بخوان ز دفتر مشتاقان

ای کف تو بزن بر رگ خون ایشان

هوش مصنوعی: ای صدای کسی که در جستجوی دل است، ای کسی که از عالم مادی فراتر رفته‌ای و از ویژگی‌های دنیوی آزاد شده‌ای.

ای نعرهٔ گویندهٔ جویندهٔ دل

ای از نمکان ببر مرام تا نه مکان

رباعی شمارهٔ ۱۴۰۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها