مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن قاضی ما چو دیگران قاضی نیست</p></div>
<div class="m2"><p>میلش بسوی اطلس مقراضی نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شد قاضی ما عاشق از روز ازل</p></div>
<div class="m2"><p>با غیر قضای عشق او راضی نیست</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1310

رباعی شمارهٔ ۱۴۱

آن قاضی ما چو دیگران قاضی نیست
میلش بسوی اطلس مقراضی نیست
شد قاضی ما عاشق از روز ازل
با غیر قضای عشق او راضی نیست

هوش مصنوعی: این بیت‌ها به توصیف قاضی‌ای می‌پردازد که مانند دیگر قضات عمل نمی‌کند. او به عشق و محبت علاقه‌مند است و فقط به قضای عشق راضی است، نه به دیگر امور. به عبارت دیگر، عشق او را کاملاً درگیر کرده و او نمی‌تواند به چیزهای دیگر بیندیشد.

رباعی شمارهٔ ۱۳۹

رباعی شمارهٔ ۱۴۰

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/31939

هوش مصنوعی: قاضی ما مانند دیگر قاضی‌ها نیست و تمایلش به امور دنیوی و زمین نیست.

آن قاضی ما چو دیگران قاضی نیست

میلش بسوی اطلس مقراضی نیست

هوش مصنوعی: از آغاز، عاشق ما به قضاوت عشق افتاده است و هیچ قضاوت دیگری نمی‌تواند او را راضی کند.

شد قاضی ما عاشق از روز ازل

با غیر قضای عشق او راضی نیست

رباعی شمارهٔ ۱۴۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۱۴۰ به خوانش بهناز شکوهی