رباعی شمارهٔ ۱۳۹
آن عشق مجرد سوی صحرا میتاخت
دیدش دل من ز کر و فرش بشناخت
با خود میگفت چون ز صورت برهم
با صورت عشق عشقها خواهم باخت
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آن عشق مجرد سوی صحرا میتاخت
دیدش دل من ز کر و فرش بشناخت
هوش مصنوعی: آن عشق خالص و بینظیر به سمت بیابان میرفت، و دل من از دور او را به خوبی شناخت.
با خود میگفت چون ز صورت برهم
با صورت عشق عشقها خواهم باخت
هوش مصنوعی: او در دل خود میاندیشید که به دلیل مشکلاتی که در عشق دارد، دیگر نمیتواند در روابط عاشقانهاش موفق باشد و شاید به همین خاطر از عشق خود فاصله بگیرد.
خوانش ها
رباعی شمارهٔ ۱۳۹ به خوانش بهناز شکوهی
حاشیه ها
1397/01/13 02:04
کمال داودوند
در این جا در مصرع دوم کر به معنی ناشنو است
جمع این رباعی از 10651
1399/11/23 08:01
حنا
کر به معنی شکوه است و نه ناشنوایی