مولانارباعی شمارهٔ ۱۴
ای آنکه چو آفتاب فرداست بیا
بیرون تو برگ و باغ زرد است بیا
عالم بی‌تو غبار و گرد است بیا
این مجلس عیش بی‌تو سرد است بیا
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای آنکه چو آفتاب فرداست بیا
بیرون تو برگ و باغ زرد است بیا
هوش مصنوعی: ای آنکه مانند آفتاب روزی فردا، بیا و خارج شو. اکنون برگ‌ها و باغ‌ها رنگ باخته و زرد شده‌اند.
عالم بی‌تو غبار و گرد است بیا
این مجلس عیش بی‌تو سرد است بیا
هوش مصنوعی: دنیا بدون تو پر از غبار و سردی است. بیایید و به این مهمانی شادی بیفزایید؛ بدون شما این جشن حال و هوای خوبی ندارد.
خوانش ها
رباعی شمارهٔ ۱۴ به خوانش فاطمه زندی
حاشیه ها
1396/09/09 23:12
7675
1397/10/23 22:12
شیزر
در تصحیح اقای بدیع الزمان فروزان فر بیت اول اینگونه است
ای آنک چو آفتاب فرد است بیا... بی روی تو باغ و برگ زرد است بیا
1398/11/31 19:01
محسن حیدرزاده جزی
مصرع اول رباعی باید این گونه نوشته شود :
ای آن که چو آفتاب فرد است ، بیا
1402/07/25 17:09
وحید یزدی
این بیت به نظر می‌رسد که به امام زمان عج اشاره دارد چون اهل سنت هم به وجود امام زمان عج اعتقاد دارند، پس مولانا هم اعتقاد دارد و آرزوی ظهور حضرت مهدی عجل را می‌کند