رباعی شمارهٔ ۱۳۷
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
رباعی شمارهٔ ۱۳۷ به خوانش بهناز شکوهی
حاشیه ها
یکی مصرع آخرشو وعنی کنه
با سپاس
معنیِ بیت آخِر:
فیلی که دیشب خواب هندوستان دیده، افسار (اگر فیل افسار داشته باشد) پاره کرده و کسی توان ندارد که مانعش باشد.
در این جا در مصرع سوم پیل به معنی فیل است
3جمع این رباعی از 9105
آن شب که ترا به خواب بینم پیداست/چون روز شود چو روز دل پرغوغاست + آن پیل که دوش خواب هندستان دید/از بند بجست طاقت آن پیل کراست.
مولانا میگوید: در سکوت وآرامش شب که دل پر غوغا نیست یا در آرامشست خداوند را خواهد دید و شب ما چون روز روشن میشود.
فیلی که دیشب خواب رسیدن به هند یا نیاز دل خود را میبیند و رها میشود کر است و تحت تاثیر غیر از ندای درون نیست.
ازکر بودن یا....طاقت آن پیل کر است،بیشتر اشاره به سکوت وآرامش دارد ومیگوید درشب وسکوت دل به خدانزدیکترست وپس از آن شب ماچو روز به نور خدا روشن میگردد.