در مصراع دوم بیت دوم به نظر میرسد واژه "بودم" باید بجای "بردم" بکار رود.
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح مطابق فرموده اعمال شد.

بنظر میاد وزن مصرع اخر افتاده
مستندی ندارم براش ولی از سبک شعرهای مولانا بعیده
بنظرم میشد که با واژه هایی وزن و اهنگ حفظ بشه
مثل معشوق(محبوب) منم که بیقرارت کردم

در مصراع دوم بیت دوم ، انگار نه انگار که کار حضرت مولانا باشه، یه چیزی کم هست در وزن و آهنگ

خیلی زیباست

این شعر در باب سی ام مختار نامه عطار هست و به عنوان تضمین و تلمیح هم نیامده. حقیقتاً کمتر لحن مولوی را هم به ذهن متبادر می سازد.

در جایی این رباعی بنام عطار نیشابوری ثبت شده

سلام
گفتا تو نه آنی که کنی یانکنی
آن من بودم که بیقرارت کردم

دقیقا این شعر در مختار نامه عطار آمده

ببخشید ولی از نظر من در مصراع دوم بیت دوم همان کلمه ی «بردم» نسبت به «بودم» مناسب تر باشد .
چون که اگر توجه کرده باشید می بینید که در این شعر حضرت مولانا به دادن «دل ودین» و نثار کردن «دار و ندار» در راه معشوق اشاره می فرماید.
که در جواب معشوق می فرماید :«تو که باشی که چنین کنی و دل و دین در راه ما نثار کنی. بلکه ما آن را بردیم و این گونه بیقرارت کردیم.

در بیت دوم ، مصرع دوم ، به جای آن من بودم... ، این من بودم...، صحیح تر است .

به نطر بنده دلیل اینکه بودم مناسب تر است یکی این است که اصلا بی قراری ایشان به خاطر معشوف است و معشوق میگوید که این کار هایی که در راه ما میکنی منت نگذار که اصلا خود ما این حالات را به تو دادیم.

گفتاتوکه باشی که کنی یانه کنی
من آن بودم که بیقرارت کردم

این شعر رو صدیق تعریف در آلبوم شیدایی بسیار زیبا خونده. من نتونستم این رو اضافه کنم. اشکال در پیدا کردن نام خواننده است.