مولانارباعی شمارهٔ ۱۲۶
آن چیست کز او سماعها را شرف است
وان چیست که چون رود محل تلف است
می‌آید و میرود نهان تا دانند
کاین ذوق و سماعها نه از نای و دف است
رباعی شمارهٔ ۱۲۵: آن چشم که خون گشت غم او را جفت استرباعی شمارهٔ ۱۲۷: آن چیست که لذتست از او در صورت
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آن چیست کز او سماعها را شرف است
وان چیست که چون رود محل تلف است
هوش مصنوعی: این عبارت به توصیف چیزی می‌پردازد که موجب شرافت و ارجمندی سماع (رقص و حالت‌های شورانگیز) می‌شود و در عین حال به موضوعی اشاره دارد که دسترسی به آن باعث نابودی و فراموشی می‌شود. به بیان دیگر، اشاره به دو نوع تجربه یا حالت انسانی دارد: یکی که ارزش و قدر و منزلت را به همراه دارد و دیگری که ممکن است باعث از بین رفتن و زوال شود.
می‌آید و میرود نهان تا دانند
کاین ذوق و سماعها نه از نای و دف است
هوش مصنوعی: می‌آید و میرود به شکل پنهانی تا این را بفهمند که این حس و خلسه‌ها ناشی از نواختن سازها نیست.
خوانش ها
رباعی شمارهٔ ۱۲۶ به خوانش بهناز شکوهی
حاشیه ها
1397/01/31 01:03
در این جا در مصرع آخر نای به معنی زیست شناسی معنی میدهد
جمع این رباعی از 6803
1398/02/03 22:05
مهدی قناعت پیشه
آن چیست کز او سماعها را شرف است
وان چیست که چون رود محل تلف است
می‌آید و میرود نهان تا دانند
کاین ذوق و سماعها نه از نای و دف است
چیست که شرف آسمان است و رفتنش تاسف دارد همیشه احساس نمیشود که عشق یا شوق درون انسان است که میفرماید خدائی است ونه از نای یا سخن گفتن و آهنگ و آواز خوش.
1399/10/25 07:12
سحر
سماع به معنی رقص عرفانی معروف