گنجور

رباعی شمارهٔ ۱۲۵۴

شادی کردم چو آن گهر شد جفتم
چون موج ز باد بود خود آشفتم
آشفته چو رعد سر دریا گفتم
چون ابر تهی بر لب دریا خفتم

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

شادی کردم چو آن گهر شد جفتم
چون موج ز باد بود خود آشفتم
هوش مصنوعی: وقتی که دیدم آن گوهر (محبوب) در کنارم است، خوشحال شدم، اما به همان اندازه که موج‌ها از باد متأثر می‌شوند، من هم دچار آشفتگی شدم.
آشفته چو رعد سر دریا گفتم
چون ابر تهی بر لب دریا خفتم
هوش مصنوعی: در شرایطی دشوار و پرهیاهو مانند رعد و برق ناآرام هستم، به دریا گفتم که به مانند ابر بی‌بار، در کنار دریا آرام بگیرم و استراحت کنم.