گنجور

رباعی شمارهٔ ۱۱۹۵

تا زلف ترا به جان و دل بنده شدیم
چون زلف بس جمع و پراکنده شدیم
ارواح ترا سجده‌کنان میگویند
چون پیش تو مردیم همه زنده شدیم

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

تا زلف ترا به جان و دل بنده شدیم
چون زلف بس جمع و پراکنده شدیم
هوش مصنوعی: ما به عشق زلف تو جان و دل خود را فدای تو کردیم، چرا که زلف تو هر لحظه به زیبایی و بی‌نظمی تغییر می‌کند.
ارواح ترا سجده‌کنان میگویند
چون پیش تو مردیم همه زنده شدیم
هوش مصنوعی: روح‌ها با افتادگی به تو احترام می‌گذارند و می‌گویند: "زمانی که در برابر تو قرار گرفتیم، زندگی جدیدی را آغاز کردیم."