رباعی شمارهٔ ۱۱۹۵
تا زلف ترا به جان و دل بنده شدیم
چون زلف بس جمع و پراکنده شدیم
ارواح ترا سجدهکنان میگویند
چون پیش تو مردیم همه زنده شدیم
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
تا زلف ترا به جان و دل بنده شدیم
چون زلف بس جمع و پراکنده شدیم
هوش مصنوعی: ما به عشق زلف تو جان و دل خود را فدای تو کردیم، چرا که زلف تو هر لحظه به زیبایی و بینظمی تغییر میکند.
ارواح ترا سجدهکنان میگویند
چون پیش تو مردیم همه زنده شدیم
هوش مصنوعی: روحها با افتادگی به تو احترام میگذارند و میگویند: "زمانی که در برابر تو قرار گرفتیم، زندگی جدیدی را آغاز کردیم."

مولانا