گنجور

رباعی شمارهٔ ۱۰۵۳

ای بندهٔ سردی به زمستان چون زاغ
محروم ز بلبل و گلستان ز باغ
دریاب که این دم اگرت فوت شود
بسیار طلب کنی به صد چشم و چراغ

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ای بندهٔ سردی به زمستان چون زاغ
محروم ز بلبل و گلستان ز باغ
هوش مصنوعی: ای انسانی که در زمستان سخت مانند کلاغی هستی که از بلبل و گلستان محروم مانده‌ای.
دریاب که این دم اگرت فوت شود
بسیار طلب کنی به صد چشم و چراغ
هوش مصنوعی: به یاد داشته باش که اگر این لحظه را از دست بدهی، حتی اگر در آینده به شدت تلاش کنی و آرزو کنی، نمی‌توانی آن را دوباره به دست آوری.

حاشیه ها

1395/05/10 20:08
نسیم

این ترجمه بسیار زیبا از این رباعی است
Thou who lovest, life a crow,
Winter's chill and winter's snow,
Ever exiled from the vale's
Roses red, and nightingales:
Take this moment to thy heart!
When the moment shall depart,
Long thou 'lt seek it as it flies
With a hundred lamps and eyes.

1403/09/19 08:12
اقبال کاظمی

بخوان دیوان شمس و مثنوی را 

مپرس اما هوش مصنوعی را

معلوم است که جمعبندی، سنجش و بکارگیری اطلاعاتی بدون احساس ،عاطفه و خودبرانگیزنده خیال و شعور هوش مصنوعی از ساحت ظریف شریف و بالخصوص شعر شهودی و پیچیده ای عرفانی بسیار بدور است. ولی شباهتی که هوش مصنوعی در این زمینه با افراد ازخودراضی، دیده درآ  و شارلاتان دارد در این است که هرگز در معناکردن اشعار به ناتوانی خود اقرار نمی کند و هرچه سرهم بافته به خورد خواننده می دهد، یعنی "نمیدانم" در قاموس اش وجود ندارد و من تا به حال مشاهده نتوانستم..  به هرحال من خواندن نظریات هوش مصنوعی را در مورد معنای اشعار ضیاع وقت می‌دانم مگر اینکه گاه‌گاهی به قصد تفریح و تفنن باشد. حتا می‌تواند خطر گمراهی هم داشته باشد برای آنانکه سالکان تازه وارد این وادی اند.