رباعی شمارهٔ ۱۰۲۴
بر دل چو شکفته گشت اسرار غمش
ندهم به گل همه جهان خار غمش
بایست سوی جهان فانی گردیم
زین پس رخ زرد ما و دیوار غمش
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بر دل چو شکفته گشت اسرار غمش
ندهم به گل همه جهان خار غمش
هوش مصنوعی: وقتی دل من پر از رازهای دردش شد، هرچند که در دنیا پر از گل و زیبایی باشد، نمیتوانم غم او را با هیچ چیز دیگری عوض کنم.
بایست سوی جهان فانی گردیم
زین پس رخ زرد ما و دیوار غمش
هوش مصنوعی: پس از این باید به سمت دنیای فانی برویم، چرا که چهرهی نحیف ما و دیوار غمهایش دیگر ما را تحمل نمیکند.
خوانش ها
رباعی شمارهٔ ۱۰۲۴ به خوانش فاطمه زندی
حاشیه ها
1400/06/21 02:09
حامد طباطبایی
در مصراع آخر، احتمالا «رخ زرد ما» درست است.