مولانارباعی شمارهٔ ۱۰۰۲
ای چشم بیا دامن خود در خون کش
وی روح برو قماش بر گردون کش
بر لعل لبت هر آنکه انگشت نهاد
مندیش و زبانش از قفا بیرون کش
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای چشم بیا دامن خود در خون کش
وی روح برو قماش بر گردون کش
هوش مصنوعی: ای چشم، بیا و دامن خود را در خون فرو ببر و ای روح، همچون پارچه‌ای بر آسمان بگرد.
بر لعل لبت هر آنکه انگشت نهاد
مندیش و زبانش از قفا بیرون کش
هوش مصنوعی: هر کس که انگشت بر لبان تو گذاشت، به او فکر نکن و زبانش را هم از پشت دندان‌هایش بیرون نکش.