راهنما_اِریس : ای نّفّسِ زیبا که مشاهده گر را به سوی ان دلبر نور جان می کشی و می بری ، احوال دل من که سراسر خواهش و آرزوی دیدن نور جان هست ، برای او ببر ، اگر حوصله داشت و پرنور و پرقدرت بود .

راهنما_اِریس : ( ای باد صبا ) اگر دیدی که نور پایدار نیست و تنها نیست و نورش در حال جان بخشیدن به افکار و احساسات هست  ، انگار که من رو ندیدی و خبری از من نداری ، از وزیدن ، بایست . ( لازم نیست من رو جلوی یک نور ناپایدار جان ، در دل ببری که زود ناپدید بشه ) .