گنجور

غزل شمارهٔ ۹۹۲

خسروانی که فتنه‌ای چینید
فتنه برخاست هیچ ننشینید
هم شما هم شما که زیبایید
هم شما هم شما که شیرینید
همچو عنبر حمایلیم همه
بر بر سیمتان که مشکینید
لذتی هست با شما گفتن
هم شما داد جان مسکینید
نشوم شاد اگر گمان دارم
که گهی شاد و گاه غمگینید
بل که بر اسب ذوق و شیرینی
تا ابد خوش نشسته در زینید
شاهدان فانی و شما جمله
با لب لعل و جان سنگینید
در صفای می شهان دیدیم
که شما چون کدوی رنگینید
در بهشتی که هر زمان بکریست
مرد آیید اگر نه عنینید
تبریزی شوید اگر در عشق
بنده شمس ملت و دینید

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

خسروانی که فتنه‌ای چینید
فتنه برخاست هیچ ننشینید
هوش مصنوعی: شاهی که دسیسه‌ای به وجود آورد، خود به زودی با نتیجه‌ی آن دسیسه روبه‌رو می‌شود و هیچگاه نمی‌تواند آرام بنشیند.
هم شما هم شما که زیبایید
هم شما هم شما که شیرینید
هوش مصنوعی: شما هم زیبا هستید و هم شیرین.
همچو عنبر حمایلیم همه
بر بر سیمتان که مشکینید
هوش مصنوعی: ما همه مانند عنبر هستیم و به یکدیگر حمایت می‌کنیم، زیرا شما خوشبو و زیبا هستید.
لذتی هست با شما گفتن
هم شما داد جان مسکینید
هوش مصنوعی: صحبت با شما برای من لذت‌بخش است و شما همچون روحی برای من هستید که به زندگی‌ام جان می‌دهد.
نشوم شاد اگر گمان دارم
که گهی شاد و گاه غمگینید
هوش مصنوعی: اگر فکر کنم که همیشه شاد و گاهی هم غمگین هستید، دیگر شادی من واقعی نخواهد بود.
بل که بر اسب ذوق و شیرینی
تا ابد خوش نشسته در زینید
هوش مصنوعی: شادی و لذت همواره بر فراز اسبی نشسته و در زین آن قرار دارد.
شاهدان فانی و شما جمله
با لب لعل و جان سنگینید
هوش مصنوعی: شاهدان زودگذر و شما همگی با لب‌های سرخ و دل‌هایی سنگین و غمگین هستید.
در صفای می شهان دیدیم
که شما چون کدوی رنگینید
هوش مصنوعی: در زیبایی و صفای دیوانگان شراب، ما شما را دیدیم که همچون کدوهای رنگارنگ هستید.
در بهشتی که هر زمان بکریست
مرد آیید اگر نه عنینید
هوش مصنوعی: در بهشتی که هر لحظه چیزهای تازه و جالبی وجود دارد، بیایید اگر شما هم به دنبال تجربیات جدید هستید و هیچگونه محدودیتی ندارید.
تبریزی شوید اگر در عشق
بنده شمس ملت و دینید
هوش مصنوعی: اگر در عشق به شمس، که باعث رستاخیز ملت و دین است، هستید، باید مانند تبریزی‌ها رفتار کنید و به عشق و دیانت پایبند باشید.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۹۹۲ به خوانش عندلیب