هوش مصنوعی: اگر من به وصالت برسم، چه فایده‌ای دارد وقتی که خود را در زمین تو گم کرده‌ام؟ آسمان چه نفعی برای من خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: ای خدایان زیبای شکرین لب، وقتی روی پادشاه را دیدم، جمال و کمال شما برایم سودی ندارد.

هوش مصنوعی: دل من طاقت ندارد و مانند شکر در آب در حال ذوب شدن است. زیبایی و چهره دلربای ماه چه فایده‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: سرنوشت مرا از لطف خود محصور کرده است، اما چه فایده دارد که بزرگی و شهرت در پیراهن قبا برای من سودی ندارد؟

هوش مصنوعی: اگر هزاران تدبیر و شیوه هم به کار ببرم، وقتی که معشوق همچون پادشاهی در میدان عشق حاضر نیست، ترفند و فریب چه فایده‌ای خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: حیات و مرگ من به خاطر خدمت به اوست. اگر این زندگی بر اساس خدمت نباشد، چه فایده‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم نیاز به محبت و عاطفه اشاره دارد. وقتی دل داغدار و پر از درد باشد، حتی آب و محبت نیز نمی‌تواند تسکین‌دهنده‌ی آن باشد. به عبارت دیگر، اگر در درون انسان آتش زبانه بکشد و دلش پر از غم و خون باشد، صرفاً فراهم کردن آب و محبت نمی‌تواند کمکی به بهبود حالش انجام دهد. در واقع، درد درونی و رنج عاطفی به قدری عمیق است که نشانه‌های ظاهری نمی‌توانند آن را درمان کنند.

هوش مصنوعی: آسمان از شدت ناله و گریه من به زاری درآمده است. وقتی که قسمتم خوب نباشد، دعا کردن چه فایده‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: نگو چنین، تو چه می‌دانی که این مصیبت چیست؛ تنها خداوند می‌داند و بس، که این بدبختی چه فایده‌ای دارد.

هوش مصنوعی: ای دل، به خاطر عشق تو، چه فایده‌ای دارد که بگویم کشته شده‌ام و خونبهای من چه خواهد شد؟

هوش مصنوعی: به دل و چشمانت توجه کن و خود را مانند خاک این مسیر قرار بده، چرا که وقتی به خاک تبدیل شدی، دیگر نیازی به شفا و درمان نخواهد بود.

هوش مصنوعی: در آسمانی که نورهای آفتاب دل وجود دارد، هزاران سایه و سایبان هیچ فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: در آنجا، هما و سایه‌اش همچون یک تاریکی است که از نور به وجود آمده، و این تاریکی که به غیر از نابودی هیچ فایده‌ای ندارد، چه ارزشی خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: ای دل، چرا پیوسته از وفاداری سخن می‌گویی؟ به عمق وفا برو و ببین که آیا این وفاداری برای تو ثمری دارد یا نه.

هوش مصنوعی: باید نیکی و صفای واقعی در چهره‌ات نمایان شود. به چه کار می‌آید اگر فقط به ظاهر زیبا باشی و درونت خالی از صفا باشد؟

هوش مصنوعی: وقتی که از خودخواهی و غرور چشم‌پوشی کنی و دل خود را خالص نمایی، به درک و حقیقت و آرامش بیشتری می‌رسی. در این حالت، متوجه می‌شوی که این بزرگی و عظمت که به آن می‌نازی، چه فاقد ارزشی دارد.

هوش مصنوعی: به سوی خداوند برو و مانند شمس تبریزی فقیر و ناچیز شو؛ زیرا اینکه غنی باشی چه فایده‌ای دارد؟