هوش مصنوعی: دل به شدت شاد و سرزنده است و از خوشحالی زهره (سیاره) صبح را نوید می‌دهد؛ زیرا بوطرب (نوازنده یا عده‌ای از خوشحال‌ها) شادی را به همگان هدیه داده‌اند.

هوش مصنوعی: دریای generosity به جوش آمد و پنبه را از گوش بیرون بیاور، چرا که آنچه که بر دوش ما گذاشته شده، به ما و تو برکت می‌دهد.

هوش مصنوعی: عشق والایی است که در خطبه‌ها به نام او صحبت می‌شود و از سر ما نباید کم شود. سایه این پادشاه کیقباد همیشه بر سر ما باشد.

هوش مصنوعی: چهره زیبا و دل‌فریب او مانند شعله‌ای درخشان است و شادی او مانند بهار می‌باشد. اما جانب احتیاط را رعایت کن، زیرا او پروردگار جهانیان است.

هوش مصنوعی: از همان آغاز روز مرا بی‌قرار کرده‌ای، مثل تندباد می‌کشی و می‌زنم به سمت عشق تو.

هوش مصنوعی: دل از رنج و سختی آزاد شده، اما عاشق هنوز تحت تاثیر زیبایی محبوب است. این نشان‌دهنده‌ای از جذابیت و تسلط خواجه بر احساسات عاشقانه است و او به زیبایی محبوبش می‌نگرد که به طور معناداری آزاد و گشاد به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: من را از خود می‌رانند و عصبانی‌اند، در حالی که من برای به دست آوردن هدفم به شدت تلاش کرده‌ام، حتی اگر به آن هدف نرسم.

هوش مصنوعی: عقل به ناز و فخر می‌بالید و از خوشحالی رفتار می‌کرد، اما زمانی که حقیقت روشن شد و به جایگاه واقعی خود رسید، دیگر به خود نمی‌بالید.

هوش مصنوعی: مدت‌ها در حال تردید و دو دلی بودم و از این رو در مشکلات و سختی‌ها معطل ماندم. اما حالا خوشحالم که این تردید تمام شده و قلبم یکپارچه و مصمم شده است.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که سخن گفتن از احساسات عمیق و دل‌نشین مانند سخنان آسمانی است، در حالی که صحبت درباره بدن و ظواهر مادی به مانند ریسمانی است که می‌تواند پاره شود. با این کار، فرد اعلام می‌کند که این وابستگی‌های مادی و ظاهری را کنار گذاشته و به بعد معنوی و فکری خودش توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: دلبر در روز وصال، سخنی دیگری گفت که اهمیت و ارزش بالایی داشت. آیا کسی هست که بتواند آن را به یاد آورد و در خاطر نگه دارد؟

هوش مصنوعی: گفت که برای تو زحمت کشیدم و چیزی را برای خودم ساختم، اما هرگز آن را در مسابقه و خرید و فروش قرار نخواهم داد.

هوش مصنوعی: پرسیدم تو کیستی؟ گفت: من همه اهداف و مقاصد هستم. من هم پرسیدم: من چه کسی هستم؟ و او پاسخ داد: من خود اهداف و مقاصد تو هستم.

هوش مصنوعی: از ویژگی‌ها و صفت‌ها خارج شدم و در پیشگاه حقیقت ناپدید شدم. وقتی دل در کلام افتاد، به چه گفت‌وگویی پرداختم.

هوش مصنوعی: دل، عقل و جان از دست دادی، مگر تو مخترع بزرگ تبریزی نیستی؟ از نیروی این سه، زمانه به تو دست پیدا کرده و به تو اعتبار بخشیده است.