به به عجب غزل نابی ، انگار که داری قران رو می خونی ، بحث درک تن واحده بودن همه کائنات و رسیدن به مقام وحدت .

ای غم بکُش مراکه حسینم توئی یزید
صحیح میباشد
درودوسپاس از زحمات شما گرامیان

کس را بها نبود،

هم او خود ز خود خرید!..

در بیت :

زین راه نابدید معما کی بو برد

آنکه از شراب عشق ازل خورد یا چشید

برخلاف خیام که هستی را معمایی می داند غیرقابل حل ( البته برخی از اشعار حافظ هم چنیند ) ؛ مولوی می گوید عاشق هیچ معمایی در این راه "نابدید" ( کائنات  ) ندارد ! یعنی معمای هستی و آفرینش تنها با عاشقی حل می شود.

این حرف اکهارت تول هم که هدف از کائنات را عشق آگاهی به ابراز خود می داند شبیه سخن مولاناست.

( البته که تا ابد خیام و حافظ مورد احترام همیشگی بنده است )