گنجور

غزل شمارهٔ ۸۶

ای گشته ز تو خندان بستان و گل رعنا
پیوسته چنین بادا چون شیر و شکر با ما
ای چرخ تو را بنده وی خلق ز تو زنده
احسنت زهی خوابی شاباش زهی زیبا
دریای جمال تو چون موج زند ناگه
پرگنج شود پستی فردوس شود بالا
هر سوی که روی آری در پیش تو گل روید
هر جا که رَوی، آیی، فرشت همه زر بادا
وان دم که ز بدخویی دشنام و جفا گویی
می‌گو که جفای تو حلواست همه حلوا
گرچه دل سنگستش بنگر که چه رنگستش
کز مشعله ننگستش وز رنگ گل حمرا
یا رب دل بازش ده صد عمر درازش ده
فخرش ده و نازش ده تا فخر بود ما را

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ای گشته ز تو خندان بستان و گل رعنا
پیوسته چنین بادا چون شیر و شکر با ما
هوش مصنوعی: ای باغ و گل‌های زیبا که به خاطر تو سرزنده و شاداب شده‌است، امیدوارم همیشه همین‌طور با ما باشید و زندگی‌مان شیرین و خوشبو باشد.
ای چرخ تو را بنده وی خلق ز تو زنده
احسنت زهی خوابی شاباش زهی زیبا
هوش مصنوعی: ای چرخ و فلک، تو را بنده‌ای داریم که به خاطر تو زندگی می‌کند. احسنت بر تو! شادباش و چه خواب زیبایی!
دریای جمال تو چون موج زند ناگه
پرگنج شود پستی فردوس شود بالا
هوش مصنوعی: جمال تو مانند دریا است که ناگهان به اوج زیبایی می‌رسد و زشتی‌ها را از بین می‌برد و از پایین‌ترین سطح به بالاترین مقام می‌رسد.
هر سوی که روی آری در پیش تو گل روید
هر جا که رَوی، آیی، فرشت همه زر بادا
هوش مصنوعی: هر کجا که بروی، گل و زیبایی در انتظارت است و هر جا که قدم بگذاری، فرشتگانی با هدیه‌های گرانبها به استقبال تو خواهند آمد.
وان دم که ز بدخویی دشنام و جفا گویی
می‌گو که جفای تو حلواست همه حلوا
هوش مصنوعی: آن لحظه‌ای که به دلیل بدخلقی و بی‌احترامی فریاد می‌زنی، به یاد داشته باش که همه‌ی بدرفتاری‌های تو مانند حلوا شیرین و قابل گذشت است.
گرچه دل سنگستش بنگر که چه رنگستش
کز مشعله ننگستش وز رنگ گل حمرا
هوش مصنوعی: هرچند دل او سخت و بی‌احساس است، اما با نگاه به او می‌توان رنگ و حالت دیگری را در او مشاهده کرد. این ظاهری از سرخوشی و زیبایی است که نشان‌دهنده‌ی درون دردناک و ننگین اوست.
یا رب دل بازش ده صد عمر درازش ده
فخرش ده و نازش ده تا فخر بود ما را
هوش مصنوعی: پروردگارا، دل او را گشاده کن و عمر زیادی به او عطا کن. به او افتخار و ناز بده تا ما نیز به این افتخار ببالیم.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۸۶ به خوانش عندلیب
غزل شمارهٔ ۸۶ به خوانش نازنین بازیان
غزل شمارهٔ ۸۶ به خوانش آرش خیرآبادی

حاشیه ها

1394/06/29 05:08
هما بیات

احسنت زهی خوبی

1401/04/08 05:07
مهیار ابراهیمی قطب آبادی

بی نظیر است این اشعار