مولاناغزل شمارهٔ ۸۲۹
هر چه دلبر کرد ناخوش چون بود
هر چه کشت افزاست آتش چون بود
نقش‌هایی که نگارد آن نگار
عقل آن را جز که مفرش چون بود
شربتی را کو به مست خود دهد
جز لطیف و پاک و دلکش چون بود
کشتی شش گوشه‌ست این شش جهت
بحر بی‌پایان در این شش چون بود
نرگس چشمی کز این بحر آب یافت
در شناس بحر اعمش چون بود
چون گشادی یافت چشمی در رضا
از سخط هر لحظه اخفش چون بود
هین خموش و از خمول حق بترس
مؤمن اقبال مرعش چون بود
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۸۲۹ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1403/07/17 10:10
محمد سلماسی زاده
در بیت ششم :
چون گشادی یافت چشمی در رضا
از سخط هر لحظه اخفش چون بود
مفهوم والای "رضا" موجب گستردگی دید ( شناخت ) و مانع تنگ نظری ( اخفش به معنای تنگی دید است ) معرفی شده است.
در کتاب " آزمون تسلیم " اثر مایکل سینگر مطالب مشابهی ارایه شده است.