مولاناغزل شمارهٔ ۸۲۵
برنشین ای عزم و منشین ای امید
کز رسولانش پیاپی شد نوید
دود و بویی می‌رسد از عرش غیب
ای نهانان سوی بوی آن پرید
هر چه غفلت کور و پنهان می‌کند
دود بویش می‌کند آن را سپید
ما ز گردون سوی مادون آمدیم
باز ما را سوی گردون برکشید
همچو مریم سوی خرمابن رویم
زانک خرمایی ندارد شاخ بید
بس کن و از حرف در معنی گریز
چند معنی را ز حرفی می‌مزید
این مزیدن طفل بی‌دندان کند
گر شما مردید نان را خود گزید
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
برنشین ای عزم و منشین ای امید
کز رسولانش پیاپی شد نوید
هوش مصنوعی: به کناری بنشین ای اراده و امید، زیرا که پیوسته از طرف پیامبرانش بشارت‌ها و خبرهای خوش می‌رسد.
دود و بویی می‌رسد از عرش غیب
ای نهانان سوی بوی آن پرید
هوش مصنوعی: از آسمان‌های پنهان بویی به مشام می‌رسد، ای کسانی که در خفا هستید، به سوی آن بوی خوش پرواز کنید.
هر چه غفلت کور و پنهان می‌کند
دود بویش می‌کند آن را سپید
هوش مصنوعی: هر چیزی که در غفلت و پنهانکاری وجود دارد، در نهایت دود آن به چشم می‌آید و حقیقتش آشکار می‌شود.
ما ز گردون سوی مادون آمدیم
باز ما را سوی گردون برکشید
هوش مصنوعی: ما از آسمان به زمین آمده‌ایم و حالا دوباره ما را به سوی آسمان می‌برند.
همچو مریم سوی خرمابن رویم
زانک خرمایی ندارد شاخ بید
هوش مصنوعی: مانند مریم، به سوی نخلستان می‌رویم، زیرا درخت بید میوه خرما ندارد.
بس کن و از حرف در معنی گریز
چند معنی را ز حرفی می‌مزید
هوش مصنوعی: چند معانی را از کلمات بکشید و از توضیح و تفصیل اضافی پرهیز کنید.
این مزیدن طفل بی‌دندان کند
گر شما مردید نان را خود گزید
هوش مصنوعی: این کودک بی‌دندان نمیتواند نان را بجود، اما اگر شما بمیرید، خودش می‌تواند نان را انتخاب کند.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۸۲۵ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1397/07/11 21:10
باقی وحید
کلمه ی "سوی" فقط در مصرع اول از بیت اول وجود دارد و در دو مصرع بعد، بجای "سوی" میبایست "به" بیاید. در نسخه خطی اصل به همین شکل آمده است(برای توضیحات مربوطه لطفا ایمیل بزنید تا درقالب فایل صوتی برای شما ارسال کنم. در این مورد بخصوص نوشتن رساننده منظور نمیتواند باشد.)