مولاناغزل شمارهٔ ۸۲۵
برنشین ای عزم و منشین ای امید
کز رسولانش پیاپی شد نوید
دود و بویی می‌رسد از عرش غیب
ای نهانان سوی بوی آن پرید
هر چه غفلت کور و پنهان می‌کند
دود بویش می‌کند آن را سپید
ما ز گردون سوی مادون آمدیم
باز ما را سوی گردون برکشید
همچو مریم سوی خرمابن رویم
زانک خرمایی ندارد شاخ بید
بس کن و از حرف در معنی گریز
چند معنی را ز حرفی می‌مزید
این مزیدن طفل بی‌دندان کند
گر شما مردید نان را خود گزید
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۸۲۵ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1397/07/11 21:10
باقی وحید
کلمه ی "سوی" فقط در مصرع اول از بیت اول وجود دارد و در دو مصرع بعد، بجای "سوی" میبایست "به" بیاید. در نسخه خطی اصل به همین شکل آمده است(برای توضیحات مربوطه لطفا ایمیل بزنید تا درقالب فایل صوتی برای شما ارسال کنم. در این مورد بخصوص نوشتن رساننده منظور نمیتواند باشد.)