هوش مصنوعی: آن کسی که برای من مانند شکر شیرین و دلپذیر است، به من پاسخ می‌دهد و آن کسی که من او را پرورش داده‌ام، حیات و زندگی‌ام را تأمین می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی که یونس را در دریا غرق کرد، در زمان من هم نجاتم خواهد داد.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به نزدیکی و هماهنگی بین صفات انسانی و صفات الهی اشاره دارد. بیان می‌کند که وقتی به او (خدا) نزدیک می‌شویم، صفات ما نیز به او شبیه می‌شود و در این نزدیکی، هم صفا و هم ویژگی‌های او را می‌گیریم. به عبارت دیگر، ارتباط با او باعث می‌شود که فرد به کمالات و فضائل خاصی دست یابد.

هوش مصنوعی: او لباسش را برداشت و مرا بی‌پناه و درویش کرد، به طوری که از زیبایی‌اش برای من خیر و برکتی می‌آورد.

هوش مصنوعی: اسب من را دزدیده‌اند و من اکنون پیاده و بدون توانایی حرکت هستم. از چهره دوگانه آن پادشاه احساس غم و اندوه می‌کنم.

هوش مصنوعی: کوه طور از شدت حضور شاه، دچار لرزش و شکستگی شد، اما من هم مثل کوه، از ثبات و استقامت کمتری برخوردار نیستم.

هوش مصنوعی: در شب‌های جدایی، درخواست کردم که ماه عید، زمان رسیدن به محبوبم، نامه‌ای به من بدهد.

هوش مصنوعی: زمانی که عشق در عمق وجودم جاری شود، دیگر به این شش جهت و مرزهای دنیوی اهمیت نمی‌دهم و از این نگرش فراتر می‌روم.