هوش مصنوعی: ای آقا، آیا نمی‌بینی این روز حساب و کتاب را؟ آیا نمی‌بینی این انسان با آن قامت زیبا و دلربا را؟

هوش مصنوعی: دیوار و در خانه‌ام پر از آشفتگی و بی‌قراری است. من بر روی دیوار برای نشان دادن حال و روز خود علامتی گذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: ماهیی وجود ندارد که در گردش خود لاغر و ضعیف شود؛ چرا که زیبایی او مانند خورشید است که تاریکی را می‌خورد و از بین می‌برد.

هوش مصنوعی: ای آقا، تو که دامن زیبایی داری، آیا من دیوانه‌ام یا تو؟ بیایید قدحی با هم بنوشیم و ملامت‌ها را کنار بگذاریم.

هوش مصنوعی: قبل از تو، بسیاری از عاشقان برای دریافت رحمت‌ها و بخشش‌ها تلاش می‌کردند، اما وقتی زیبایی و دل‌نوازی تو را دیدند، آن کرامت و فضیلت‌ها را رها کردند.