هوش مصنوعی: عاشقان در کنار در تو اشک می‌ریزند، مانند باران. خوشا به حال هر قطره اشک که ارزش دو صد گوهر را دارد.

هوش مصنوعی: همه به خاطر یک موضوع خاص در کار باقی مانده‌اند، چون وقتی به آن سمت نگاه کنی، هر کدام با دقت و جزئیات در حال انجام وظیفه خود هستند.

هوش مصنوعی: هرچند درختان چمن بدون دست و دهان‌اند، اما بسیار سبز و پربار هستند و از سختی‌ها و ناملایمات نمی‌هراسند.

هوش مصنوعی: بسیاری از شمع‌ها وجود دارند، اما همه آن‌ها یک نور را ساطع می‌کنند. اگرچه تعدادشان زیاد است، اما در ویژگی، همه یکسانند.

هوش مصنوعی: نورهایشان به گونه‌ای به هم پیوسته و بی‌نهایت است که وقتی ماه تو طلوع کند، همه چیز را به تو واگذار می‌کنند.

هوش مصنوعی: چشم‌هایشان به‌طور عمیق و غرق در افکار و احساسات آن‌چنان هستند که گویی در دریا غوطه‌ورند، اما هر کدام از آن‌ها لب به سخن نمی‌گشایند و سکوت را انتخاب کرده‌اند، به دلیل هیجانات و اندیشه‌هایی که در ذهنشان وجود دارد.

هوش مصنوعی: بسیاری از جان‌های بزرگ و فرزانه مانند سلیمان در خفا و به دور از چشم هستند، درست مانند پری که در لشکر دشمنان خود، مورچه‌ها را آزرده نمی‌کند.

هوش مصنوعی: در درون دل، کسی وجود دارد که از همه اطلاعات آگاه است و اگرچه ممکن است تحت فشار قرار بگیرد، باز هم تمام اسرار را فاش می‌کند.

هوش مصنوعی: بیت بیانگر این است که بدون دسترسی یا وسیله مناسب (کلید)، نمی‌توان به درون قفل یا مشکل دسترسی پیدا کرد. به عبارت دیگر، هر جزئی از این دنیا یا هر مشکلی که وجود دارد، اگر به آن هم دسترسی پیدا کنیم، هنوز کلید و بینش لازم برای فهمیدن و ارتباط با کل وضعیت را در اختیار نداریم.

هوش مصنوعی: این جسم همانند تخت پادشاهی است و چهار عنصر اصلی بدن را مانند تاجداران در نظر بگیر، که بر این تخت تسلط دارند و اجازه نمی‌دهند که این تخت به تو واگذار شود.

هوش مصنوعی: اگر شمس تبریز به کسی عمر جاودان و بقا می‌دهد، تو هم خبر بده به کسانی که بیدار و آگاه هستند.