هوش مصنوعی: به بیابانی رسیدم که عشق در آن شکل می‌گیرد و در آنجا هر چیزی که ناپاک باشد، ناپاکی‌اش از میان می‌رود و تنها پاکی مطلق باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: چقدر ارزش مرجان است که بتواند با مروارید برابری کند؟ اما تو مانند خورشید هستی که بر ذرات نور می‌تابی و آن‌ها را روشن می‌کنی.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که با وجود هزاران قفل بزرگ و محکم، تنها چند کلمه به اندازه دندانه یک کلید می‌تواند همه آن‌ها را باز کند. این مفهوم به قدرت کلمات و دانش اشاره دارد که می‌تواند به سادگی بر موانع غلبه کند.

هوش مصنوعی: دل مانند لوحی است که در آن دریاهایی از خون و احساسات جاری است. از این دل، قهرمانی برمی‌خیزد که پس از بارها به شهادت رسیدن، دوباره به میدان می‌آید.

هوش مصنوعی: من همانند بنده‌ای هستم که در این دریا غوطه‌ورم؛ این دریا هم برای من زمان شادی و جشن است و هم زمان حزن و اندوه. مانند ماهی‌ای هستم که از دریا بهره‌مند می‌شود و از آن بهره‌برداری می‌کند.

هوش مصنوعی: هر قطره‌ای که از این دریا خارج می‌شود، به‌طور واضح شکلی پیدا می‌کند. بدان که این قطره‌ها نام‌هایی چون جنید و بایزید به خود می‌گیرند.

هوش مصنوعی: ای جان، وارد شو و در این دریای بی‌کران غوطه‌ور شو و با این عمل، از یک قطره پاکیزگی‌ات هزاران تجربه و فهم نو به دست خواهی آورد.

هوش مصنوعی: کشتی‌ها با بالا و پایین شدن در دریاها دچار خطر می‌شوند، اما اگر از امواجی که از این دریا خوشبخت می‌آید در امان باشند، نجات پیدا می‌کنند.

هوش مصنوعی: عاشق و عارف هر لحظه را جشن می‌گیرند و نیازی به انتظار برای سالی که عید بیاید، ندارند.