غزل شمارهٔ ۵۲۲
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۵۲۲ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
شمس و مه چرخیدن در حال چرخ
گفته می شد احسن دارای چرخ
نغمه های مولوی نغمه گو
در خروشید و در امد به چرخ
نغمه های مولوی نی سخن
در بجوشید در امد به چرخ
ماه خود بر آسمان دیگر است....
بیست سال است که این بیت تن مرا می لرزاند.
نلرزید آقا مهدی گرامی،
ماه خود بر آسمان دیگریست
و آنکه شما می بینید عکس اوست
\واقعی نیست، مجازی است
سلام ، لطفا معنی کنید . ممنون
غزل چرخ
در این غزل هشت بیتی که نشان از بی حدی و بی مرزی است، واژه چرخ، ردیفِ پس از قافیه آمده است تا اهمیت آنرا برساند و چهار بار بیش از اندازه لازم یعنی نُه بار، بکار برده شده، که نشانه فرم و جهان مادی است، هر چند اینها میتواند تصادفی باشد همان گونه که خود شعر یک تصادف است که از حال شاعر در برخورد با دنیای بیرون پدید میآید
چرخ از معنیهای بسیار مهم و با ارزش است و از واژههای کلیدی در اشعار جلال دین
چرخ از آغاز هستی و پیدایش جهان مادی در کار است از ریزترین جز تا عظیمترین اجرام فضائی
و هم آغاز حرکت انسانی روی زمین و پیدایش صنعت است و هم اوج نشاط و شادی انسان را نشان میدهد
ازینرو چرخ به تنهایی هم وازهای کاملا مادی است و هم معنا یی و جایی است که دنیای معنی و واقعیت با هم پیوند میخورند
و انسان میتواند از این راه خود را به دنیای معنی منتقل سازد و حال خود را دگرگون سازد و مستی معنوی خود را به اوجهای بالا برساند
به خصوص آنکه در دنیای معنی نیز مانند دنیای واقعی بی شک شاهی بر تخت نشسته است بی اندازه فرهمند و با شکوه
ما انسانها معنیها را از دنیای واقعی میگیریم حال آنکه به باور جلال دین این معنیها هستند که این جهان و چرخ و فلک را پدید آورده اند و انسان محصول چرخی است که معنیها در هستی میزنند
و این تصور اول و دوم و علت و معلول از اندیشه ناقص انسان میآید که غرق دنیای ماده است و به درون خود کم تر میپردازد
بخوان دیوان شمس و مثنوی را
مپرس اما هوش مصنوعی را
معلوم است که جمعبندی، سنجش و بکارگیری اطلاعاتی بدون احساس ،عاطفه و خودبرانگیزنده خیال و شعور هوش مصنوعی از ساحت ظریف شریف و بالخصوص شعر شهودی و پیچیده ای عرفانی بسیار بدور است. ولی شباهتی که هوش مصنوعی در این زمینه با افراد ازخودراضی، دیده درآ و شارلاتان دارد در این است که هرگز در معناکردن اشعار به ناتوانی خود اقرار نمی کند و هرچه سرهم بافته به خورد خواننده می دهد، یعنی "نمیدانم" در قاموس اش وجود ندارد و من تا به حال مشاهده نتوانستم.. به هرحال من خواندن نظریات هوش مصنوعی را در مورد معنای اشعار ضیاع وقت میدانم مگر اینکه گاهگاهی به قصد تفریح و تفنن باشد. حتا میتواند خطر گمراهی هم داشته باشد برای آنانکه سالکان تازه وارد این وادی اند.