هوش مصنوعی: ای راهبان، به چراغ درخشان نگاه کنید و از صبح‌های کدر بی‌نیاز باشید.

هوش مصنوعی: به زیبایی و محبت چشمانت بنگر، که چقدر دلنواز و دلربا هستند. ای زیبایی‌ها، به این شگفتی نگاه کن!

هوش مصنوعی: فرمان گرانقدر عقل‌ها به روشنی فرستاده شده است، مانند خورشید که ستاره‌ها را از هم جدا می‌کند و محو می‌سازد.

هوش مصنوعی: پدربزرگ به نشانه احترام و تواضع در برابر ما سر به سجده می‌گذارد، و من از مشکلی شکایت دارم که هر روز بر شدت آن افزوده می‌شود.

هوش مصنوعی: افراد شوخ‌طبع و کسانی که همیشه در حال خوش‌گذرانی هستند، در هر حالتی نه برای کسی و نه برای خودشان فایده‌ای ندارند.

هوش مصنوعی: عقل، وسیله‌ای برای اندازه‌گیری زمان و اهل آن است، پس از عقل و هوش افراد با درایت و سنجیده پرهیز کنید.

هوش مصنوعی: پرنده‌ها در حالت مستی بال‌های خود را گشوده‌اند، زیرا آن‌ها از دریا می‌گذرند بدون اینکه رهبری داشته باشند.

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عطری دلپذیر از گلابی اشاره دارد که نه شرقی است و نه غربی، بلکه ترکیبی از ویژگی‌های مختلف را در خود دارد و بویی خوش را منتشر می‌کند. اینجا به احساس زیبایی و خوشی‌ای که از این عطر به مشام می‌رسد اشاره شده است.

هوش مصنوعی: از بین رفتن اندوه‌ها به این معنی نیست که انسان بی‌خبر از مسائل زندگی است، بلکه نشانه‌ای از رشد و توسعه عقلانیت اوست که با تفکر و تجربه به دست آمده است.

هوش مصنوعی: چشم‌ها با عطر خوش طیب باز شد و نسیم آن‌ها را مست کرد، پس آن‌ها به سوی کشتی‌ها رفتند.

هوش مصنوعی: آنها همچون مست‌ها به سوی دروازه پادشاه ما، که پادشاه همه پادشاهان است، روانه شدند و روحشان همچون بادهاست.

هوش مصنوعی: پادشاه بینش، خورشید دین ماست که زیر سایه‌اش در آرامش زندگی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: آورید از تبریز، از شراب‌هایشان، از گلوگاهی که به زیبایی می‌چرخد و می‌رقصند.