هوش مصنوعی: در هر لحظه صدای عشق از سمت چپ و راست به ما می‌رسد و ما به سمت باغ می‌رویم تا زیبایی‌ها را تماشا کنیم.

هوش مصنوعی: زمان گذشت و حالا نوبت باغستان فرا رسیده است. صبحی پر برکت و خوشبختی فرارسیده که زمان ملاقات و وصال نیز هست.

هوش مصنوعی: ای فرمانروای بزرگ که قرآن در دست توست، از خواب عمیق بیدار شو و سوار بر مرکبِ قدرت و توانایی‌ات شو، زیرا زمان وصل و ارتباط ما فرا رسیده است.

هوش مصنوعی: در این شعر، اشاره به این است که وفا و صداقت را به صدا درآوردند و جشن و شادی به راه انداختند، اما اکنون باید بدانیم که لذت‌های امروزی ممکن است به زودی تمام شوند و آینده‌ای نامشخص در انتظار ماست. بنابراین باید به فکر آینده و آنچه در پیش است باشیم.

هوش مصنوعی: من به سوی شب می‌روم و دستم را بلند می‌کنم، شب را شکسته و دنیای بالا و پایین پر از روشنی و زیبایی است.

هوش مصنوعی: خوش به حال کسی که از این ظاهر و جلوه‌ها رها شده است، زیرا فراتر از این ظاهر، در درون و روح انسان، رنگ‌ها و زیبایی‌های دیگری وجود دارد.

هوش مصنوعی: خوشا به حال آن کسی که از جسم و دنیای مادی آزاد شده باشد، هرچند که در همین دنیا و مادیات هم چیزهای گرانبهایی وجود دارد.