هوش مصنوعی: وقتی به خوبی‌های درون توجه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که همه‌ی این خصوصیات زیبا از اعماق دل نشأت می‌گیرند، در حالی که این خوب‌هایی که فاش و آشکارند، به جسم و ماده مرتبط هستند.

هوش مصنوعی: ای جان، تو از ماده و خواسته‌های دنیوی ساخته شده‌ای، و اگر بخواهی مشکلاتت حل شود، باید از این خواسته‌ها دست بکشی، زیرا همین ترک هوا و خواسته‌هاست که می‌تواند راه‌گشا باشد.

هوش مصنوعی: این تأخیر در فرار از مشکلات، خود باعث به وجود آمدن صدها دلیل برای ماندن می‌شود. وقتی علت و دلیلی برای ماندن از وجود تو برطرف شد، باید خانه به خانه و مرحله به مرحله پیش بروی.

هوش مصنوعی: اما با خود یک شرطی بگذار تا آن را نشکنی، وگرنه دلیل ادامه‌ی مشکل تو از بین خواهد رفت و درمانت محو خواهد شد.

هوش مصنوعی: وقتی که طبیعتت به سرعت و شدت عادت کند، پس از آن، صدها هزار نتیجه و ثمره‌ی زندگی از درونت به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: این دل مانند آیینه‌ای است که هر لحظه تصویر تو را نشان می‌دهد، مانند کسی که همیشه در حال مشاهده و واکنش است.

هوش مصنوعی: بنابراین، تو را نوازنده‌ای خوشحال می‌کند و همچنان که می‌نوشی، آن امانت، که جان تو را در خود دارد، می‌شود دلسوز و نگهبان تو.

هوش مصنوعی: بعد از آنکه از کار و مشغله‌ها رهایی یابی و از فارغ بودن خود لذت ببری، آن گنجی که در وجودت نهفته است، خود را نشان خواهد داد و تو را معروف خواهد کرد.

هوش مصنوعی: هرچند شیرینی حلواها را بخوری، روح تو شیرین نخواهد شد. لذت واقعی زندگی مانند برقی است که در دهان کسی که می‌خورد، احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: این طبیعت اگر کور و ناشنوا نیست، پس چرا وقتی تجربه می‌شود، این حجاب و مانع را می‌سازد. در آن سوی این مانع، تمایل و کشش وجود دارد.

هوش مصنوعی: اما طبیعت از رنج و غصه‌ها دور است و در پی دردها، عشق بدون قید و شرط وجود دارد.

هوش مصنوعی: در خضوع و فروتنی‌ات به خودت نگاه کن و ببین که درون این تواضع‌ها هنوز نشانه‌هایی از خودخواهی وجود دارد. در واقع، در دل تواضع‌های بی‌پایانت، غرور نهفته است.

هوش مصنوعی: هر کلمه‌ای که به ذوق و احساس تو می‌رسد، می‌توانی آن را توضیح بدهی و تفسیر کنی؛ زیرا این مفاهیم هیچ مانع و محدودیتی ندارند.

هوش مصنوعی: هر یک از اشعار به زیبایی شعر دیگر اشاره دارد و این رابطه با نشانه‌هایی از این راه و روش تأیید شده است، که به این ترتیب، راهروان را مشغول می‌سازد.

هوش مصنوعی: اگر از شهادت‌ها نگران هستی، از خدا بخواه که مرگت شیرین باشد، چون همه چیز به زمان خودش خواهد رسید.

هوش مصنوعی: هر جا که رنجی وجود دارد، آن را به شکلی متفاوت تصور کن و سپس به سوی چیزی برو که هیچ نشانی ندارد؛ زیرا تلاش کردن در غیر این صورت بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: تو به دنبال یک مار دیگری می‌روی و در این مسیر، غصه‌ی مارهای گذشته را می‌خوری، زیرا این موضوع شبیه یک زنجیره است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از دردها و مشکلات خود به درستی سخن نگویی، ممکن است دیگران تو را به نادرست متهم کنند و این نیز خود نادرست است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که برای تاثیرگذاری و جلب محبّت در زندگی، باید حال و هوای خاص و شور و شوقی داشت، زیرا این نوع روحیه به انسان انرژی و قوت می‌بخشد و باعث می‌شود که کارهایش به درستی و به خوبی پیش برود. در واقع، اشاره به این است که زندگی و کارهای بزرگ نیاز به اشتیاق و گرمی در برخورد دارد.