چند نکته کوتاه:
سقاهم ربهم : اشاره به سوره مبارکه الانسان است که در مورد خامس آل عبا(ع) علی الخصوص مولای موتقیان (ع) نازل شده است.
هفت و پنج : اشاره به 12 امام (ع)
پنج : اشاره به خامس آل عبا(ع)
چار : اشاره به چها تن از امامان (ع) با نام مبارک علی.
خم : اشاره است به اسرار غدیر خم ؛ که با توجه به نیم بیت اول از غیب آشکار شد.
حوض کوثر : اشاره است به حضرت فاطمه رهرا (س).
تجری تحتها الانهار : اشاره به سوره مبارکه الانسان.
شراب : چنانچه اشاره شده است در سوره مبارکه الانسان.
احمد مختار : اشاره به حضرت رسول اکرم (ص) است که شافی جمله مؤمنان است.

چند نکته از قلم افتاده.
تجلی از جمال حق ببین : اشاره به تجلی الهی در کوه طور که حضرت موسی (ع) را بیهوش و کوه را متلاشی نمود.
لن تران : اشاره به حضرت موسی (ع) است که آرزوی دیدار حضرت حق (جل) را داشت و ندا آمد که (لم ترانی) ....
در شفاعت مو به موی احمد مختار مست : اشاره به غرق در شفاعت بودن حضرت رسول اکرم (ص) است برای خاصان خاص که در نیم بیت اول به " مستان " یاد برده شده اند. تا شاید بدیدار حضرت باری (جل) نائل شوند.

تصحیح املائی بعضی لغات.
چها تن = چهار تن
(لم ترانی) = (لن ترانی) ….

سلام و درود
در بیت هشتم به جای "آسمان ها" "آسمان" باشد مناسب تر است!
واژه "آسمان ها" صحیح نیست.

احتمال دارد از جمله ابرار در بیت اول شهدای کربلا مراد باشند
از عبارت این قیامت در بیت دوم صحنه عاشور منظورست
تن چوسایه برزمین دربهشت عشق هم اجساد شهیدان در وسط میدان جنگ "
وعبارت های بعدی هم همینطور

سلام
محمدامین به نظر من آسمان ها میتواند هفت آسمان باشد
و از این جهت خللی به آن وارد نیست
از طرفی در صورت به کار بردن آسمان باید یک مکث ( به واسطه ی
کمبود هجای " ها " ) کرد که از آهنگین بودن بیت می کاهد .

ابرار ، هر آنکس که کار نیک انجام دهد.
کار نیک در زبان مولانا ، کار بی (( من )) است.
کار نیک ، عمل فارغ از مقایسه و قضاوت ذهن است.
عملی است که فاعل از نیک و بد آن فراغت یافته ، چرا که چون گوی در فرمان گوی او دوان است.
مست از میی است ، که او میدهد .
هر آنچه ساقی میدهد ، مینوشد .
بی آنکه آنرا در ظرف درک و حس بسنجد .
مکان و زمان و هدف برای مست ، بی اعتبار و بی معنی است.
فارغ از قالب مذهب و تاریخ و جغرافیا ، بی جهت و بی سو است

دز فرمان چوگان او
صحیح است

بیت 8، اگر بگونه زیر نوشته و خوانده شود چمِ سخن مولانا روشن تَر میشود
گر بگویم ای برادر خیره مانی زین عجب
عرش و کرسی ، آسمان‌ ِ این همه کردار مست

منظور از هفت و پنج و چار: هفت آسمان؛ پنج گوهر یا حواس پنجگانه؛ چهار عنصر.