هوش مصنوعی: اگر لبانم سخنی نمی‌گوید، اما سرم با نداهایی به جانت منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر لب‌هایت از سلام تو ساکت هستند، باز هم در سکوتت پیام‌های زیادی وجود دارد.

هوش مصنوعی: بدن از تو جدا می‌شود، زیرا روح در میانه‌ات حضور دارد و به او اتکا کرده است.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌ات مانند تیر دل را به تنگ می‌آورد، همان‌طور که کمانت جان را می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از تو پنهان شود، در گوش ضمیرت از رازداری می‌گوید.

هوش مصنوعی: اگر در این لحظه دل تو رنجیده است و به تو بازگردد، دیگر به فکر غم و درد نخواهی بود.

هوش مصنوعی: در دل، ویژگی‌های ویژه‌ای برای تو دارم، اما در ظاهر تو را آزمایش می‌کنم.

هوش مصنوعی: سکوت کن، زیرا همین که این غم را به دل تو انداخت، نشانه کافی است.