در بیت آخر می فرماید :
آن دانه ی آدم را کز سنبل او باشد
بفروشم جنت را بر جان نهم جنت
در نسخه تصحیح شده مرحوم استاد فروازانفر ج 1 ص 197 هم بدین شکل آمده است.
گمانم این است که به جای جنت دوم می بایست و بهتر است منت به کار رود. چرا که هم از تکرار واژه جلوگیری می شود و هم اینکه شاعر بر جان منت می نهد نه جنت....والله اعلم بالصواب

می از لب من جوشد...