هوش مصنوعی: این مسیر را من می‌روم، یا نشانه‌ای از آن‌ها و یک سرور به من هدیه می‌دهد تا به وصالشان برسم، در حالی که از دوری آن‌ها در حال ذوب شدن هستم.

هوش مصنوعی: ای کسی که با نیت نیمه‌شب، پرده‌نشین آمده‌ای، همه زیبایی و نیکی‌ات با این موقعیت سازگار نیست.

هوش مصنوعی: ای عزیزان، جانم فدای شما، در آرزویی که برای شما دارم، تمامی راه‌هایم را بریده‌ام و دیگر نمی‌توانم به چاره‌جویی‌های حسودان توجهی داشته باشم.

هوش مصنوعی: ای جان شاهان و خدمتگزاران! چشمان طالبانت بدون تو، از جان و خانه‌ام جدا شده‌اند. تو از کنار من کجا رفتی؟

هوش مصنوعی: ای بزرگوار، ای شریف‌ترین مکان‌ها، به من پناه بده تا از قدرت هر متجاوزی در امان باشم.

هوش مصنوعی: دوست من منبع شادی و خوشبختی‌ام است و آقای من در تمام سعادت‌ها، اما تو با تمام بدی‌ها و بی‌رحمی‌هایت از همه این بدی‌ها هم برای من دل‌نشین‌تر هستی.

هوش مصنوعی: رحمت تو همه‌جا را فراگرفته و مهربانی‌ات گسترده است، ای سروران ما، توبه هر عبادت‌کننده‌ای را بپذیرید.

هوش مصنوعی: من در مستی شراب تأثير نمی‌پذیرم، مگر از شراب نخستین و دُردهایی که می‌نوشم. آیا چیزی از بخشش و فضائل الهی کم می‌شود؟

هوش مصنوعی: چهره‌ی شما همانند ماه درخشانی است که خوشی و نور را به ما می‌بخشد و سایه‌ی خیال شما، نشانه‌ای از بزرگی و شرافت هر فرد با اراده‌ای است.

هوش مصنوعی: ای دل خسته، توجه کن! تا زمانی که از شادی و خوشبختی دور نشده‌ای، از عشق و عاشقانه‌ها فاصله نگیر. وگرنه به سرنوشت کسانی دچار می‌شوی که از حقیقت دور شده و به انحراف رفته‌اند.

هوش مصنوعی: قبلت ما خیالات آن‌هاست و لذت ما از ناز و دلبری آن‌هاست، ای پشتیبان من؛ زیبایی آن‌ها وسوسه‌ای است برای هر زاهدی.

هوش مصنوعی: به اهمیت لحظات خوش با آن‌ها فکر کن، چون قبلاً به یاد غم و اندوه بر خود می‌زدی و به سوگ می‌نشستی.

هوش مصنوعی: مرا به خدمت بگیر و در خیال خود جادو کن، مرا به هیجان بیاور و به سوی خود بکش، نور هلال وصالتان از افق بلند می‌تابد.

هوش مصنوعی: ای دل شیدا و کنجکاو، به من بگو که تصویر عشق چیست. بگذار هرچه می‌خواهی انجام دهی، اما در این راه پیروز خواهی شد.