هوش مصنوعی: بیا که اگر به نزد ما بیایی، مانند آب حیات زندگی‌بخش خواهی شد. بیا که ما برای هر دردی شفا و درمانی داریم.

هوش مصنوعی: بیا و بیا که گلستان نیکی به ما دعوت می‌کند، بیا و نشان بده از چه جایی تو را پرورش داده است.

هوش مصنوعی: بیا تا در بیمارستان از غم و اندوه بیمارانی که در چهره‌شان رنگ پریده و خسته‌اند، خبری نباشد.

هوش مصنوعی: بیا، بیا ای آفتاب! چرا که بدون تو هیچ تلخی و سردی از بین نمی‌رود.

هوش مصنوعی: ای ماه، به پا خیز! چقدر افسوس است که همه چشم‌ها گریانند و تو در این دورانی به سر می‌بری.

هوش مصنوعی: بیا و به نزد ما بیا، زیرا که تو سرمایه و نعمت بزرگ همه هستی. دل من پر از شگفتی و محبت است و مانند مهره‌ای در بازی شطرنج در دنیای عشق در حال چرخش و فعالیت هستم.

هوش مصنوعی: بیا و به من یاد بده، زیرا من در رهبری و آموزش نیاز به آگاهی دارم.