هوش مصنوعی: روح من از قید خود و هستی رها شده و در حالت سرمستی به دام پادشاه خود گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: چه وجود زیبایی که در جهل و بی‌خبری ناگهان جان گرفت! چه بلندی عجیبی که در چنین حالتی که به نظر می‌رسد پایین است، جان پیدا کرد!

هوش مصنوعی: آن چه را که نمی‌دانستم، به درستی برایم روشن شد، وقتی که ای ماه، تو باری مرا از شک و تردید رهانیدی.

هوش مصنوعی: زمانی که عشق تو به اوج خود رسید و دروازه‌های رهایی را برای من باز کرد، انگار که از بدنم خون می‌جوشید و در این حالت، حس سبکی و آزادی عمیقی را تجربه کردم.

هوش مصنوعی: پزشک فقر به دنبالم آمد و گوش دلم را گرفت تا بشنوم که از رنج وجودم رهایی یافته‌ام.

هوش مصنوعی: به زودی از انتظار رهایی می‌یابی، ای نسیم که کی وزیدن آغاز کنی. نه دریا تو را حقیری می‌فهمد و نه بسته‌ای که به زنجیر کشیده شده‌ای.

هوش مصنوعی: از شمس تبریز این نوع کالاها را خرید و فروش کن، همانطور که وقتی کیسه‌ای بر کمر می‌بندی، پول نقدی که در آن است را به کار می‌گیری.