هوش مصنوعی: از خشمی که از کمبود آب به وجود آمده، می‌بینی که گرسنه است و با نان هم نمی‌توانی او را سیر کنی.

هوش مصنوعی: از خورشید خشمگین است کائنات، چه حماقت و نادانی و دوری از فهمی وجود دارد.

هوش مصنوعی: تو که به عنوان یک گنج بزرگ و ارزشمند شناخته می‌شوی، چرا از این جایگاه بالا پایین می‌آیی و به چیزهای بی‌ارزش و بی‌فایده می‌پردازی؟

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که زیبایی و جذابیت این انسان‌های خوش‌چهره، نتیجهٔ زیبایی الهی است که از ابتدا وجود داشته است. سوالی در اینجا مطرح می‌شود که این زیبایی چگونه به دنیای مادی و جسمی راه یافته و پدیدار شده است، و به طور خاص در پی آن خاطرنشان می‌کند که این زیبایی به چه دلیل و منظوری به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی مانند یک کان، تکه‌تکه‌ها را از مجسمه‌های معبودان برمی‌چیند، در آب و گل نشان می‌دهد که این چیزی نیست و آن چیز دیگری است.

هوش مصنوعی: تلاش کن که تمام خُردی‌ها و زوایای ناپسند خود را کنار بگذاری و به ذات واقعی‌ات که پر از زیبایی و ارزش است، روی بیاوری.

هوش مصنوعی: من طعم تلخ جفا را به شیرینی محبت می‌افزایم، زیرا این شیرینی می‌تواند در گلویت اثر بگذارد و تو را به لذت آشنا کند.

هوش مصنوعی: من تو را به سوی خود می‌کشم، نه به دعاها و نیایش‌ها. پس بیا به سمت من، حتی اگر حالتی ناهنجار و ناپایدار داشته باشی.

هوش مصنوعی: به سوی دریا برو ای ماهی، و خودت را با خوشبختی و شانس خود همراه کن، نه با کینه و دشمنی.

هوش مصنوعی: اگر تو از اهل محبت و دوستداری دوری کنی، به احتمال زیاد آسیب‌هایی به تو خواهد رسید که شبیه به آسیب‌هایی است که ظلم و بی‌رحمی در حق دیگران می‌رساند.

هوش مصنوعی: اگر کسی با شدت و خشونت با تو رفتار کند، نترس؛ زیرا او کسی مانند یوسف است که تو را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به عشق خود می‌کشاند.

هوش مصنوعی: به خاطر تهمت‌ها و رفتارهای خشن و دزدی‌هایی که انجام داده‌اید، مورد انتقاد قرار می‌گیرید، زیرا خسران و زیان‌هایی که به دیگران زده‌اید، به خود شما بازخواهد گشت.

هوش مصنوعی: وقتی تنها شدیم، به او گفتم که من همراه تو هستم و تو شایسته من هستی. من دعای تو را برآورده می‌کنم.

هوش مصنوعی: در جایی که هیچ چیز وجود ندارد، تو قصرها و کاخ‌هایی داری، اما در این دنیای فانی، همچون کسی که به شدت می‌خواهد تسلط و قدرت داشته باشد، به دنبال چیزهایی هستی که به سرعت از بین می‌روند.

هوش مصنوعی: بارها به تو گفتم که ساکت باش و خودت را به زحمت نینداز، اما حالا به چیزی جز لجاجت توجه نمی‌کنی و فقط به نام‌های بزرگی مثل احمد و پارین اهمیتی می‌دهی.

هوش مصنوعی: من جانم را فدای تو می‌کنم، زیرا تو مرا زنده می‌کنی و مرا از لعاب گِل رها می‌سازی.

هوش مصنوعی: تو روح مرا با احترامی خاص به تن کرده‌ای، و من با این لباس به زندگی ادامه می‌دهم، و تو به خاطر من فردا را دفت می‌کنی.

هوش مصنوعی: آیا تو کسی هستی که چشمانم را روشن می‌کنی؟ نجات‌دهنده‌ای که در حال تسکین دردهایم، مرا با نوشیدنی‌های خاصی سیراب می‌کنی.