هوش مصنوعی: اگر از آن ملک و سرزمین یار، برکاتی به ما عطا کنی، ما نور چشم تو هستیم.

هوش مصنوعی: هر روز صبح وظیفه‌ات این است که آنچه را که از دستت دور شده، دوباره به دست آوری، زیرا آفتاب و روشنایی زندگی در انتظار توست.

هوش مصنوعی: به خودت ایمانی داشته باش و به دیگران وعده نده. وفاداری مانند شهریار باید در قلبت حفظ شود.

هوش مصنوعی: در دل گرداب‌ها، نور هلالی وجود دارد که از سمت دردها، دارویی ملایم و نرم می‌آورد.

هوش مصنوعی: دور بزن و نگاه کن که عشق تو همه جا را پر کرده است، اما مردم کجا هستند و تو کجایی که تنها و غریب هستی؟

هوش مصنوعی: اگر به جایگاه و ارزش تو توجه کنیم، باید بگویم که حتی وقتی که چرخ فلک و زمان به اندازه یک ذره از جان من فدای تو شوند، باز هم زیبایی و محبوبیت تو قیمت و ارزشی بس بزرگ‌تر از این‌ها دارد.

هوش مصنوعی: ما مثل تشنگانی که به شدت عطش دارند، به تو نیاز داریم. ای ساقی، با مهربانی، ما را سیراب کن.

هوش مصنوعی: برای تو آدم را خلق کرد و دبه و زنبیل را برای تو آماده کرد. همچنین حوا نیز به خاطر تو به وجود آمد.

هوش مصنوعی: خالق برای آمدن تو به دنیا، از ابتدا تنها آدم و حوا را نیافرید. بلکه با تنوعی بی‌نظیر، اشکال مختلفی از خلقت را به وجود آورد.

هوش مصنوعی: در جام تو چهار جوی بهشت وجود دارد، نه اینکه از عددهای شش و پنج تشکیل شده باشد. این نشان‌دهنده شادی و سرور بی‌نظیری است.

هوش مصنوعی: تمام وجود ما را در این لحظه به شکوفایی برسان تا صدای گواهی ما به آسمان برسه.

هوش مصنوعی: در این باغ، غنچه‌ای خندان است، اما او تا زمانی که تو لبخند نزنی، دهانش را باز نمی‌کند.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌ی درخشان تو نمایان نشود، یمن (خوشبختی) از سایه‌های آسمانی (فرشتگان) نمی‌آید.

هوش مصنوعی: خانه بدون جام (لیوان یا ظرف) خوب و روشن نیست، بنابراین باید از طریق راه رهایی عبور کرد زیرا این راه به آزادی منتهی می‌شود.

هوش مصنوعی: عطر مشک به قدری ارزشمند است که اگر هزاران دریا را به کنار بریزی، باز هم نمی‌تواند با عظمت و کرامت کوه‌ها و بخشندگی دریای جود و سخاویی که در آن وجود دارد، مقایسه شود.

هوش مصنوعی: هر شب، مانند یک چوپان که گله را می‌گرداند، روح انسان از بدنش جدا می‌شود و این روند شبیه به آرامش شترانی است که در چرا هستند.

هوش مصنوعی: در جایی که وجودی نیست، شتران به آرامی در علف‌های سرسبز و لطیف می‌چرخند و از آن خوشحالند.

هوش مصنوعی: چشم‌هایشان را بستند تا نتوانند راه را ببینند، زیرا این مسیر، راه الهی نیست و تنها راهی برای نفس و تمایلات دنیوی است.

هوش مصنوعی: زمانی که فردی، چهره‌اش را به خاک می‌خواباند و در برابر پادشاه زانو می‌زند، به راستی از کبر و فخر خود خارج می‌شود و از فقری که در آن به سر می‌برد، رهایی می‌یابد.

هوش مصنوعی: کسی که در مسیر زندگی دچار انحراف و ناهمواری می‌شود، مانند فرزین که خواب می‌بیند و به خواب می‌رود، نمی‌تواند به درستی هر قدمی را بردارد. مانند فیل هندی که نشانه قدرت و عظمت است، باید در حرکت‌های خود حواسش را جمع کند تا به موفقیت برسد.

هوش مصنوعی: مقداری گیج و حیران شو و از گفتگو و بازی دست بکش، زیرا که آن پادشاه شطرنج همانند یک راهنما عمل می‌کند.