هوش مصنوعی: آه، دل من تحت تاثیر دلربایی‌های یک زیبای قدرتمند قرار گرفته است، مانند شیری بزرگ و قوی که بر شکار ضعیف غلبه می‌کند.

هوش مصنوعی: هیچ دلی مانند دل تو نیست که از غم و درد خالی باشد، زیرا تو یار و محبوبی هستی که بار سنگینی را بر دوش می‌کشی.

هوش مصنوعی: به دنبال این عشق، اشک‌ها به راه افتاده‌اند، و خوبرویی لطیف و دلنشین آمده و نیکویی را به ما ارزانی داشته است.

هوش مصنوعی: چشم مانند ابر به طور مکرر اشک می‌ریزد تا آنکه غبار نیاز بر دل نمی‌نشیند.

هوش مصنوعی: شیرینی لب‌های تو به قدری دلپذیر است که باید همیشه باقی بماند تا چیزی از آن کم نشود و کسی ناراحت و پریشان نشود.

هوش مصنوعی: امشب شبی ویژه است و لطفی که بر دل‌ها می‌تابد، مانند ستارگانی است که در هر شب درخشش خاصی دارند.

هوش مصنوعی: بدون وجود او، جان انسان مانند چرخ سرگردان و آشفته است. ماهی که بدون آب باشد، چگونه می‌تواند آرامش و قرار داشته باشد؟

هوش مصنوعی: اگر تو مانند عقل باشی، این جهان مانند جسمی است که بی‌عقل است. از این بدن بدون عقل، چگونه می‌توان کارهای معقولی انتظار داشت؟

هوش مصنوعی: لباسی نو بر زمین و زمانه پوشیده شد و از جانب تو، گل، خاری را نیز به دست آورد.

هوش مصنوعی: اگر دوستت را نداشتی، هرگز نمی‌توانستی عطش عشق و فدای جان خود را احساس کنی.

هوش مصنوعی: در مکان‌های پر از قمار و ریسک، با لطف و کمک به بنده، ای دوست خوب و با مهارت، تو عملاً بازی‌گر و سود برنده‌ای هستی.

هوش مصنوعی: برای دیدن او، هرجا که باشم، کناره‌ای برای خودم باز می‌کنم، اما هیچ‌کس آن دریا را از کنارش نخواهد دید.

هوش مصنوعی: من به خودم زحمت می‌دهم تا بگویم آن دختر زیبا که از بزرگی روحش، کوه‌ها هم در برابرش کوچک به نظر می‌رسند.