هوش مصنوعی: این بیت به توصیف حالتی از شادی و سرور اشاره دارد که به خاطر حضور یک فرد غریبه یا متفاوت ایجاد شده است. این حالت به اندازه‌ای شدید است که فضای اطراف را به مانند ویرانه‌ای تغییر می‌دهد. حضور این فرد خاص باعث می‌شود که شرایط عادی و معمولی به یک تجربه جدید و متفاوت تبدیل شود.

هوش مصنوعی: آن شخص همچون برف سرد است که زمان را به کندی سپری می‌کند و زمانی که ذوب شود، مانند سیلی، همه چیز را نابود می‌کند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از بیرون به دست می‌آید، اگر با درون انسان همخوانی نداشته باشد، از هر دلیل دیگری بدتر است و ایجاد درد می‌کند؛ مثل کندن دندان که باعث آسیب بیشتری می‌شود.

هوش مصنوعی: باد خزان باعث می‌شود که باغ در زردی فرو برود و هر دانه‌ای به خاطر بهار و زیبایی‌هایش در زمین حبس شود.

هوش مصنوعی: وقتی تو حاضر هستی و لبخند می‌زنی، مانند گلی زیبا به نظر می‌رسد، اما زمانی که به مشکلی یا چالشی برخورد می‌کند، شبیه خاری دردناک خواهد شد. بنابراین، مانند یک شانه که دو سر دارد، باید هوشیار باشید و در برابر هر دو حالت توجه کنید.

هوش مصنوعی: به دلیل این که یک ترسنده در صف قرار گرفت، بسیاری از لشکریان مردانه شکست خوردند.

هوش مصنوعی: شمس تبریزی، که نماد حق و دیانت است، مانند شمعی است که همه جمع‌ها را روشن می‌کند و من تبدیل به پروانه‌ای شدم که به دور آن می‌چرخم.