هوش مصنوعی: ای تو که جان عاشقان را چون شکر شیرین می‌کنی، جان مرا نیز با همین شیرینی ببر، اگر قرار است نفس را بگیری.

هوش مصنوعی: کشتن چیزی که شیرین و مفید است، به دست تو بستگی دارد، زیرا تو چیزی را که مورد توجه دیگران است، با دیدگاه خود تحت تأثیر قرار می‌دهی.

هوش مصنوعی: هر صبح زود در انتظار تو هستم، چرا که زمان را بیشتر از همیشه در سحرگاه ها برای من به تأخیر می‌اندازی.

هوش مصنوعی: رفتار تو مانند قند است و راه کمک را به روی ما نبند، زیرا در نهایت تو مرا به سرنوشت ناگواری می‌کشانی.

هوش مصنوعی: ای نفس تو بی‌نقص و بی‌عیب هستی، ای اندوه تو که درد و غم ما را از بین می‌برد، ای کسی که ما را به دام محبت و شوق خود می‌کشی همچون شعله‌ای سوزان.

هوش مصنوعی: هر لحظه به نوعی جدید خود را از خطر دور می‌کنی، مانند کسی که در برابر تیغ، با سپر خود دفاع می‌کند. اما تو با رها کردن آن تیغ، خود را در معرض خطر قرار داده‌ای و به سپر وابسته می‌شوی.