هوش مصنوعی: خیال یار با هزاران دست به سراغ او آمد و در هر جایی که بود، نشانه‌ای از زیبایی به‌جای گذاشت.

هوش مصنوعی: بسیاری از زیبا رویان و Hoorان صفت را دیده‌ای و درباره‌شان شنیده‌ای؛ حالا به این مکان بیا که زیبایی و جمال دوستت را از نزدیک ببینی.

هوش مصنوعی: زمانی که جانم را یافتم، از وجودم غایب شدم و زمانی که دستم را به پای او سپردم، هیچ کاری برایم امکان‌پذیر نشد.

هوش مصنوعی: ای نوازنده، به خاطر عشق به آن پادشاه، نغمه‌ای زیبا با چنگت بزن و این راه را با صدایت خوش‌نواز کن.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت چهره‌های شیرین اشاره دارد و بیان می‌کند که این چهره‌ها در دل انسان احساس شوری و شگفتی ایجاد می‌کنند. همچنین، آن چهره‌ای که به مانند طلاست، نمادی از مهر و عشق عمیق است. در واقع، مهر و عشق به آن چهره زیبا باعث احساس ارزشمندی و درخشش آن می‌شود.

هوش مصنوعی: می‌گویند دلیل گریه و ناله‌ات چیست؟ جواب می‌دهم که همین کافی است، در این دنیا و آن دنیا.

هوش مصنوعی: به سمت شکار می‌رفتم و در حین نظر کردن، پرنسس زیبای شاد و خندان را دیدم که مثل ماه در میان گرد و غبار در حال حرکت بود.

هوش مصنوعی: نگاه ناز او مانند تیری بر من فرود آمد و همچون شکارچی، لاغر و بی‌حال مرا به هدف نشانه گرفت.

هوش مصنوعی: عشق او به مانند گلستانی زیباست، اما در دل من خاری از آن عشق نشسته است. هر چه از زیبایی‌های عشق بگویم، این درد و رنج همچنان باقی است و نمی‌توان آن خاری را نادیده گرفت.

هوش مصنوعی: در برابر شادی و زیبایی عشق او، وجود آدمی مانند یک غبار ارزش ندارد و روح انسان نیز مانند بخاری نیستی است.

هوش مصنوعی: در باغ عشق، اگر با معشوق خود صحبت کنی، باید حواست باشد که سخن تو می‌تواند برای او بسیار مهم و باارزش باشد. اگر تو از گل و زیبایی‌ها بگویی، مثل این است که در مورد جمال و زیبایی یک درخت بلند و باوقار صحبت کرده‌ای.

هوش مصنوعی: از نگاه جادوی تو شاعر شده‌ام. در عشق، عذر و دلیل بزرگی دارم که خوشا به حال کسی که عذر و بهانه‌اش زیباست.

هوش مصنوعی: ای خدا، دوست دارم ببینم آن را که شاه همچون یک نوری درخشان در حال حرکت است، نوری که از چهره‌اش همچون آتش ساطع می‌شود.

هوش مصنوعی: می‌بینم که جان تلخ من به خاطر شیرینی شهدی که می‌چشد، شیرین شده است و احساس می‌کنم که شور و هیجان جدیدی از یک شعله در درونم بوجود آمده است.

هوش مصنوعی: تبریز به عشق شمس دین دچار شوق و حالتی شده است. اکنون برای گوش‌ها شنیدنی و برای چشم‌ها دیدنی وجود دارد.