گنجور

غزل شمارهٔ ۲۹۷

ای در غم تو به سوز و یارب
بگریسته آسمان همه شب
گر چرخ بگرید و بخندد
آن جذبه خاک باشد اغلب
از بس که بریخت اشک بر خاک
شد خاک ز اشک او مطیب
از گریه آسمان درآمد
صد باغ به خنده مذهب
من بودم و چرخ دوش گریان
او را و مرا یکی‌ست مذهب
از گریه آسمان چه روید
گل‌ها و بنفشه مرطب
وز گریه عاشقان چه روید
صد مهر درون آن شکرلب
آن چشم به گریه می‌فشارد
تا بفشارد نگار غبغب
این گریه ابر و خنده خاک
از بهر من و تو شد مرکب
وین گریه ما و خنده ما
از بهر نتیجه شد مرتب
خاموش کن و نظاره می‌کن
اندر طلب جهان و مطلب

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ای در غم تو به سوز و یارب
بگریسته آسمان همه شب
هوش مصنوعی: ای کسی که آسمان به خاطر غم تو در شب به شدت اشک می‌ریزد و ناله می‌کند.
گر چرخ بگرید و بخندد
آن جذبه خاک باشد اغلب
هوش مصنوعی: اگر آسمان نیز بگرید یا بخندد، این نشان‌دهنده‌ی تأثیرات دنیای مادی و زمین است که بیشتر در زندگی ما وجود دارد.
از بس که بریخت اشک بر خاک
شد خاک ز اشک او مطیب
هوش مصنوعی: به خاطر اینکه آنقدر اشک بر زمین ریخته شد، خاک به خاطر اشک او خوشبو و معطر شد.
از گریه آسمان درآمد
صد باغ به خنده مذهب
هوش مصنوعی: بارش باران از آسمان باعث رویش و شکوفایی گل و گیاه در باغ‌ها شده است و این گیاهان به‌خاطر این نعمت، شاداب و خندان هستند.
من بودم و چرخ دوش گریان
او را و مرا یکی‌ست مذهب
هوش مصنوعی: من در کنار گردونه‌ای ایستاده‌ام که او (چرخ) در حال گریه است و من نیز دارای دینی واحد هستم.
از گریه آسمان چه روید
گل‌ها و بنفشه مرطب
هوش مصنوعی: باران آسمان باعث می‌شود که گل‌ها و بنفشه‌ها رطوبت و تازگی بگیرند.
وز گریه عاشقان چه روید
صد مهر درون آن شکرلب
هوش مصنوعی: از اشک‌های عاشقان چه چیزی به وجود می‌آید؟ صدها مهر و محبت در دل آنانی که لب‌هایشان شیرین است.
آن چشم به گریه می‌فشارد
تا بفشارد نگار غبغب
هوش مصنوعی: چشمان او از شدت احساس به گریه نزدیک می‌شود تا بتواند زیبایی و جذابیت خود را نمایان کند.
این گریه ابر و خنده خاک
از بهر من و تو شد مرکب
هوش مصنوعی: این اشک‌هایی که از ابرها می‌بارند و این خنده‌هایی که از دل خاک به وجود می‌آید، همه به خاطر ماست و برای ما شکل گرفته‌اند.
وین گریه ما و خنده ما
از بهر نتیجه شد مرتب
هوش مصنوعی: این اشک و لبخند ما به خاطر نتیجه‌ای است که به دست آمده و منظم شده است.
خاموش کن و نظاره می‌کن
اندر طلب جهان و مطلب
هوش مصنوعی: ساکت باش و در جستجوی دنیا و خواسته‌ها نگاه کن.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۲۹۷ به خوانش پری ساتکنی عندلیب

حاشیه ها

1401/02/30 15:04
ناپیدا

موجی در نامت سیه خیمه کرده اند 

نامت لبیک گفته و دینت میروند 

حق را بر تو و بر خود می‌نهند 

در پیش ارباب حق زنجیر میشوند 

1401/02/30 15:04
ناپیدا

برو به کار خود ای واعظ این چه فریاد است ؟

مرا فتاده دل از کف تو را چه افتاده است ؟

1401/02/30 15:04
ناپیدا

حق و مذهب همان دین اصلی ٫٫حق٫٫ است ...

حق بر کس نیست !

حق بر چیز نیست !

حق کس نیست !

حق چیز نیست !

....

همین که بتوانی از حقت دفاع کنی یعنی میدانی حق چیست .

آری...

حق این نیست که در گوشمان معنایش کنند

یا اینکه در کتاب ها بخوانیم !

حق را باید در اخلاق خود در مواجه با یک پدیده یا یک فرد جستجو کنیم .

وقتی که معنا حق را میدانیم به راستی چرا در راه حق نمی مانیم ؟!؟