الله اکبر از این همه نقل و شکر و قند و عسل که از دهن این بزرگمرد میریزه که حتی توانایی جمع کردنشو هم نداریم
الحق و والانصاف که ما پارسی زبان ها :
چه شکر فروش داریم که به ما شکر فروشد
که نگفت عذر روزی که برو شکر ندارم

بیت دوم اینگونه صحیح تر به نظر میرسه چون قافیه درونی هم داره

افروخت روی دلکش شد سرخ همچو آتش

گفتا بس است درکش تا چند ازین گدایی