هوش مصنوعی: اگر تو با آن چهره‌ات مانند سرکه بخندی، بعید است که هیچ چیزی بتواند جلوه‌ات را بپوشاند و از زیبایی‌ات بکاهد.

هوش مصنوعی: بدی‌ها و تلخی‌ها را دور کن، با شیرینی‌ها و خوشی‌ها مواجه شو. زندگی را با لبخند و شادی بگذران و حتی اگر در سختی‌ها هستی، شبیه گلی باش که در نهایت زیبایی و ارزشمندی‌اش را حفظ می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که آن دختر زیبا در حال خندیدن و شادی است، دیگر نباید به خاطر زیبایی‌اش غمگین شوی، چرا که گاهی از همین زیبایی‌اش بازیگوشی و شیطنت نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: تو از شوره‌زار خویش به جوایزی دست یافته‌ای، اما در نهایت آنچه به دست آورده‌ای ارزشمند نیست و تو حتی قادر به تحمل این وضع نمی‌باشی. پس تا کی باید در این حالت ناامیدی باقی بمانی؟

هوش مصنوعی: اگر در مکانی پر از غم و اندوه زندگی کنی، چگونه می‌توانی شادی را مشاهده کنی؟ آیا کسی می‌تواند در دنیای موش‌ها و خانه‌های موشی، به دنبال بلندی و رهایی باشد؟

هوش مصنوعی: در آسمان نیلی، فرشته‌ای مانند جبرئیل پیدا می‌شود و از خاک پاهای پاکان، چیزی را می‌یابند که بدون آسیب است.

هوش مصنوعی: از زیبایی چهره و شخصیت تو، رازهای درونت هویداست. در کدامین خیابان، چه عاشقی را می‌پسندی؟

هوش مصنوعی: زمانی که کسی چشمش را باز می‌کند، در چشمان دیگران نیز می‌بیند. این وابسته به این است که آیا او حکیم و دانا است یا اینکه تنها به ظاهر دنیا می‌نگرد.

هوش مصنوعی: قارون مانند طلا است که در عمق دریا گم شده و عیسی در آسمان‌ها با نرمی خود، لطفی را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر گلدانی سر خود را از آب خارج کند، چیزی جز آب ندارد و اگر پاره شود، در تاریکی پوک می‌شود و نابود می‌گردد.

هوش مصنوعی: ای لولیان، بیدار شوید و بپروازید! از این هیولاها و مشکلات رها شده‌اید و دیگر به نگرانی‌ها و پرسش‌ها فکر نکنید.