هوش مصنوعی: یا من در شگفتی‌ام یا تو در شگفتی، اینکه چقدر شراب نوشیدی و هیچ جامی به من ندادی.

هوش مصنوعی: تو به خاطر شراب مستی‌ات به من نیز بویی از مستی نمی‌دهی؛ حتی در بزم کیقباد هم اثری از بوی خوش وجود ندارد.

هوش مصنوعی: بسیاری از عاشقان را به خاطر بی‌گناهی‌ات، در رنج و غم غرق کردی، اما خودت غرق شده‌ای از ذوق و شادی.

هوش مصنوعی: ای موجودی که وسیع‌الوجودی و شایسته آرزوی انسان‌ها، چرا در مکانی بی‌کسی و ناامیدی خانه گزیده‌ای؟

هوش مصنوعی: چرا که در تاریکی شب، چراغ روشن به ما کمک می‌کند تا مشکلات را حل کنیم و این نشانه‌ی مهارت و تسلط است.

هوش مصنوعی: زبان و گوشم را مسدود کرده‌ام تا فقط درباره غم تو صحبت نکنم. نه نکته عمیق‌تری برای گفتن دارم و نه سخنی از عماد.

هوش مصنوعی: در تبریز، شمس دین را به الخدمة برسان و از مستان بخواه که او را تحسین کنند و بگویند: ای جان ما، تو در دل ما جا داری.