هوش مصنوعی: اگر در رهبری، سران و هدایت‌کنندگان دچار مشکل شوند و به درستی عمل نکنند، آنگاه افرادی که خود را فرودست می‌بینند نیز دچار سرگردانی و عدم هدایت خواهند شد.

هوش مصنوعی: برای بیان درد و اندوهی که در دل یا زبان وجود دارد، باید از آتش‌های غم صحبت کرد.

هوش مصنوعی: در شب تاریک غمم، نوری از چهره‌اش مانند نور مهتاب به من می‌تابد.

هوش مصنوعی: یا یکی دیگر برای همراهی، بدون داشتن سر و پا، به این جا آمده است.

هوش مصنوعی: اگر تاثیری از آن ماه بر زمین بود، از آسمان ناله‌ها و فریادهایی بلند می‌شد.

هوش مصنوعی: اگر تو دست غیر را نپذیری، دهانت در آرامش خواهد بود و در غیر این صورت، در تمام جهات زندگی‌ات هیاهو خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر نوری از آن گوهر بر دل تو تابید، می‌تواند یا از دریا باشد، یا خود تو هستی که دریا را در درون داری.

هوش مصنوعی: اگر انسان غیرت و عزت نداشته باشد، در دلش غم و اندوه شکل می‌گیرد و چشمه احساساتش به سوی دریاهای بزرگ و عمیق هدایت می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر عشق واقعی وجود داشته باشد، به هیچ چیز از این دو جهان اهمیت نمی‌دهد؛ چرا که در غیر این صورت، هیچ کدام از این دو عالم ارزشی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: عشق به این معناست که باید humble و فروتن باشی، وگرنه عاشق بودن صرفاً به یک نمایش و ظاهرسازی تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که عشق در دل‌ها وجود دارد، این دنیا و آخرت مانند برفی در حال ذوب شدن خواهند بود و با شدت و شدت جحیم و سختی را احساس خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: عشق مانند اژدهایی است که همه چیز را می‌بلعد، اما اگر در دست تو، عصای موسی باشد، می‌توانی بر این اژدها غلبه کنی.

هوش مصنوعی: تو به قدری در غذا دادن و نوازش کردن مهارت پیدا کردی که گویا همه دنیا در برابر گرسنگی یک سگ نان یک لقمه بیشتر ارزش ندارد.

هوش مصنوعی: به نزد شمس‌الدین تبریز آمدی تا از نور و روشنایی او بهره‌مند شوی.