هوش مصنوعی: به هر خانه‌ای که می‌روم، می‌زنم به در، آیا در این محله دیوانه‌ای هست؟

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که روحش دیوانه است، در تله عشق یک معشوق زیبا گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی از جستجوی عقل و منطق در دنیای جنون و عشق اشاره دارد. در واقع، پرسش از این است که عقل که همیشه بر تصمیمات و رفتارهای ما تأثیر دارد، در برابر عشق و احساساتی که انسان را به جنون می‌کشاند، کجاست؟ به عبارتی، آیا در دل عشق و در عمیق‌ترین احساسات انسانی، جایی برای عقل و استدلال وجود دارد؟ این جستجوی عشقی و احساسی به نوعی به دلیر بودن در برابر احساسات و پیوندهای عمیق اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: ای خدا، مجنون! لیلی کجاست؟ تا در گوشش داستان دردمندانه‌ای را بگویم.

هوش مصنوعی: چون گوش عقل به رازی که عاشقان در دل دارند آشنا نیست، پس نمی‌تواند به جادو و فریب آن‌ها گوش دهد.

هوش مصنوعی: زلف‌های او که جان مجنون را به خود جلب کرده‌اند، آرزو دارند با شانه‌ای شکسته به هم آویزند.

هوش مصنوعی: شهر ما پر از هرج و مرج و هیجان شده است و به شدت به کمک نیاز دارد، زیرا فتنه‌ای که به وجود آمده، بسیار خطرناک و مخرّب است.

زودتر، ای قفل‌ساز، کلیدی بساز که دندانه‌ای از گشایش داشته‌باشد.

هوش مصنوعی: به خودت بیندیش و راه درست را انتخاب کن، چرا که اگر به راهی نادرست بروی، مانند فرزین نخواهی بود و به جهتی ناپسند خواهی رفت.