هوش مصنوعی: هرگاه که به سوی باغ یا گلستان می‌روی، من با تو هستم، هرچند که ظاهراً بدون من حرکت می‌کنی.

هوش مصنوعی: سوسن با صد زبان به توصیف زیبایی تو می‌پردازد، ای گل‌رخ زیبا که به سوی سوسن می‌روی.

هوش مصنوعی: تو به سوی افرادی که شاد و سرمست هستند می‌روی تا از روی محبت و دل‌سوزی، به آن‌ها نوشیدنی بدهی.

هوش مصنوعی: در میکده، زیبایی‌ها و جذابیت‌های بسیار زیادی وجود دارد که مانند ستاره‌ها درخشان و دل‌فریب هستند. وقتی تو وارد می‌شوی، حضور تو همچون نوری روشن و دلنشین است که همه را به خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: کی می‌خواهی دوباره آتش عشق را در دل سرد و سختی مانند سنگ و آهن شعله‌ور کنی؟

هوش مصنوعی: ای آفتاب، من چون ذره‌ای هستم که در مقابل تو به رقص درمی‌آید، وقتی تو به سمت روزنه‌ای می‌روی.

هوش مصنوعی: ای دل، همان‌طور که شمس تبریزی با چشمانش سرمه‌ای ایجاد می‌کند، تو نیز به سمت او و زیبایی‌های او می‌روی.